Dokument niezwykły: Lustracja wsi Huta Stara A z 1845 roku
Tereny wsi Huta Stara A wchodziły dawniej w skład rozległego majątku, którego centrum mieściło się w Błesznie. W źródłach historycznych Błeszno pojawia się pod koniec XIV w. jako siedziba rycerskiego rodu Bielów herbu Ostoja. W późniejszym okresie właścicielami Błeszna, a właściwie różnych jego części, byli m.in. Błeszyńscy, Jeziorkowscy, Karońscy i Trepkowie. Rozległe dobra majątku Błeszno na przełomie XVIII i XIX w. stanowiły swoisty archipelag osad, takich jak: Bernatowizna, Bór, Bugaj, Brzeziny, Dąbie, Kręciwilk, Ostatni Grosz, Poczekaj, Podbucze, Raków (Pustkowie Raków), Wrzosowisko (dziś: Wrzosowiak). W XVIII w. utrzymywał się podział na dwa Błeszna określane odpowiednio jako "pierwsze" i "drugie" (dawniej: Małe i Wielkie). W końcu XVIII w. część pierwsza należała do Amona Syrokomli Karońskiego, komisarza cywilno-wojskowego, subdelegata krakowskiego. W skład tych dóbr wchodziły: Bigosowce, Hutka, Karcowa Droga, Nowa Wieś, Słowik i Wały. Część druga była własnością komisarza ziemskiego krakowskiego Stanisława Jeziorkowskiego, komisarza ziemskiego krakowskiego – obejmowała Bugaj, część Brzezin, Dąbie, Dąbrowę, Działki i Ostatni Grosz. Mieszkańcy wszystkich osad i wsi należeli do rozległej parafii św. Zygmunta w Częstochowie.
