Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945

Więcej
4 lata 4 miesiąc temu #37594 przez Andrzej Kuśnierczyk
Replied by Andrzej Kuśnierczyk on topic Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945
Jeździłem - a właściwie przejeżdżałem (teren prywatny) wielokrotnie w ciągu ostatnich 20 lat. Zachowało się trochę drzew  z parku dworskiego i zabudowania. Ciekawe usytuowanie. Blisko Mysłowa .
The following user(s) said Thank You: Krzysztof Łągiewka, Paweł Mościński

Please Zaloguj or Zarejestruj się to join the conversation.

Więcej
4 lata 4 miesiąc temu #37597 przez Krzysztof Łągiewka
Replied by Krzysztof Łągiewka on topic Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945
Panie Andrzeju, czy to jest może to miejsce ?
Osiek, ulica Słoneczna 11/13.

Załącznik Osiek1.jpg nie został znaleziony

Załącznik Osiek2.jpg nie został znaleziony

Załącznik Osiek3.jpg nie został znaleziony

Załącznik Osiek4.jpg nie został znaleziony

Załączniki:
The following user(s) said Thank You: Michał Mugaj, Teresa Cybulska

Please Zaloguj or Zarejestruj się to join the conversation.

Więcej
4 lata 4 miesiąc temu #37598 przez Andrzej Kuśnierczyk
Replied by Andrzej Kuśnierczyk on topic Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945
Tak. 

Zaglądałem tylko przez bramę.

Please Zaloguj or Zarejestruj się to join the conversation.

Więcej
4 lata 4 miesiąc temu #37599 przez Andrzej Kuśnierczyk
Replied by Andrzej Kuśnierczyk on topic Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945
Intrygował mnie mur i z daleka widoczny starodrzew. Ciekawe jak wyglądało założenie dworskie w czasach świetności. 

Please Zaloguj or Zarejestruj się to join the conversation.

Więcej
4 lata 4 miesiąc temu #37600 przez Krzysztof Łągiewka
Replied by Krzysztof Łągiewka on topic Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945
Też jestem ciekaw jak to kiedyś wyglądało. Ale czasy świetności to założenie dworsko - parkowe miało zapewne ponad 100 lat temu. Ciekawe czy ten obiekt, który widać na zdjęciach współczesnych to dawny dwór czy może gospodarczy budynek folwarczny? Jeśli to nie dawny dwór to ciekawe gdzie on się znajdował? Może jakieś fotografie mają potomkowie rodziny Nowodworskich. Nie wiadomo jednak gdzie oni są.
The following user(s) said Thank You: Teresa Cybulska

Please Zaloguj or Zarejestruj się to join the conversation.

Więcej
4 lata 4 miesiąc temu - 4 lata 4 miesiąc temu #37700 przez Krzysztof Łągiewka
Replied by Krzysztof Łągiewka on topic Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945
Rodzina Paciorkowskich herbu Gryf i ich majątki w okolicach Częstochowy
Paciorkowscy na przełomie XVIII i XIX wieku posiadali koło Częstochowy dwa duże majątki ziemskie, tj. Przystajń i Borowno. Przystajń była własnością Antoniego, a Borowno jego brata Franciszka Ksawerego. Obaj posiadali sporo dzieci, które w ciągu XIX w. weszły w dzierżawę bądź nabyły inne dobra na naszym terenie.
Dobra ziemskie Borowno
Franciszek Ksawery Paciorkowski burgrabia opoczyński jest w 1774 r. wzmiankowany jako dzierżawca Miedźna. 7 kwietnia 1774 r. skarży do sądu urodzonego Jasińskiego chorążego za najście na dzierżawione przez siebie Miedźno w dniu 6 kwietnia tegoż roku, gdzie tenże Jasiński dopuścił się zelżenia go we dworze oraz na drodze, a także wraz z trzema swoimi pocztami dokonał kradzieży jadła i obroku w wielu chłopskich domach, w karczmie zatrzymał i pobił kowala. W tejże samej karczmie wraz ze swoimi ludźmi jadł chleb i pił trunki bez zapłaty oraz wiersze najzelżywsze swoją ręką napisał na drzwiach karczmy na tegoż Franciszka Paciorkowskiego. Wszystko to bez żadnego powodu, bo jak pisał w pozwie Franciszek Ksawery Paciorkowski żadnych sporów pomiędzy sobą nie mieli. AGAD, Księgi ziemskie i grodzkie wieluńskie, Oblatae, sygn. 29 B, k. 377 - 378. 
1.10.1774 r. urzędowo zatwierdzono akt dzierżawy dóbr Borowno z przyległościami Grabowa, Grabówka, Wikłów i Łochynia zawarty 28.05.1774 r. w Wojsławicach pomiędzy właścicielką dóbr Borowno Marianną z Daniłowiczów Potocką kasztelanką słońską, a Franciszkiem Ksawerym Paciorkowskim. AGAD, Księgi ziemskie i grodzkie wieluńskie, Relationes, sygn. 85, k. 224.
19.11.1774 r. w kościele św. Krzyża w Warszawie Franciszek Ksawery Paciorkowski poślubił pannę Różę Reptowską. Księga metrykalna małżeństw parafii rzym. - kat. św. Krzyża w Warszawie 1768 - 1784, k. 73.
Trudno powiedzieć kiedy Franciszek Ksawery Paciorkowski stał się właścicielem dóbr Borowno. W roku 1782 r. w akcie urodzenia swego syna Ludwika Bertranda Paciorkowskiego jest już tytułowany dziedzicem dóbr Borowno. 
3.03.1802 r. Franciszek Ksawery Paciorkowski dobra Borowno zamienił na dobra Gniewoszewo z przyległościami w województwie sandomierskim z ich właścicielem Ksawerym hrabią Działyńskim.
5.03.1802 r. Ksawery Działyński sprzedał dobra Borowno Mikołajowi Buczyńskiemu za 540.000 zł.
Jednakże na skutek zbiegu okoliczności naturalne posiadanie dóbr Borowno pozostało przy Franciszku Ksawerym Paciorkowskim, a następnie po jego śmierci przeszło na jego sukcesorów: 1.Andrzej, 2.Ludwik, 3.Tekla, 4.Antoni, 5.Stanisław, 6.Józef, 7.Iwon, rodzeństwo Paciorkowscy.
Franciszek Ksawery Paciorkowski zmarł w Borownie 21 października 1802 r. w wieku 58 lat na zapalenie opłucnej. Pochowany został trzeciego dnia w kościele w Borownie w grobowcu rodzinnym. (Borowno, akta zgonów 1797 - 1813, k.43).
Franciszek Ksawery Paciorkowski posiadał dwie żony: Różę z Reptowskich zmarłą 9.07.1792 r. w Borownie i Barbarę z Męcińskich zmarłą 7.04.1827 r. w Borownie, która po jego śmierci poślubiła 16.08.1803 r. w Borownie barona Seweryna de Waldgon.
1.06.1804 r. Andrzej Paciorkowski sprzedał swoją część dóbr Borowno Barbarze z Męcińskich 1v Paciorkowskiej 2v Waldgon.
29.09.1808 r. Tekla Paciorkowska sprzedała swoją część dóbr Borowno Barbarze z Męcińskich 1v Paciorkowskiej 2v Waldgon.
4.01.1809 r. sukcesorowie Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego zawarli akt ugody z hr. Ksawerym Działyńskim i sukcesorami Mikołaja Buczyńskiego mocą którego sukcesorowie Paciorkowscy wrócili do praw do dóbr Borowno po swoim ojcu.
7.11.1809 r. Antonina Paciorkowska sprzedała swoją część dóbr Borowno baronowi Sewerynowi de Wilson Waldgon.
29.04.1811 r. został zawarty kontrakt sprzedaży trzech części dóbr Borowno pomiędzy Józefem Rubachem opiekunem nieletnich Stanisława, Józefy i Iwona Paciorkowskich, a baronem Sewerynem de Wilson Waldgon mocą którego tenże stał się właścicielem trzech części dóbr Borowno.
9.12.1812 r. Ludwik Paciorkowski sprzedał swoją część dóbr Borowno baronowi Sewerynowi de Wilson Waldgon.
27.06.1820 r. Barbara z Męcińskich 1v Paciorkowska 2v Waldgon sprzedała należące do siebie części dóbr Borowno baronowi Sewerynowi de Wilson Waldgon.
Tym samym jedynym właścicielem dóbr Borowno stał się baron Seweryn de Wilson Waldgon a Eastbourne.
Dobra ziemskie Borowno składały się wtedy z wsi Borowno, Grabowa, Grabówka i Łochynia.
Do dziś w Borownie zachował się dwór wybudowany w 1790 r. przez Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego. Niestety dwór ten w latach 40tych XX wieku uległ częściowemu zburzeniu i przebudowie. Wyburzono jego zachodnie skrzydło. Nad wejściem do dworu znajdowała się data 1790, którą również usunięto, a samo główne wejście zamurowano. W Borownie znajdował się też spichlerz zbudowany przez Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego w 1783 r. Spichlerz ten został rozebrany w 1997 r. i przeniesiony do Olsztyna koło Częstochowy, gdzie funkcjonuje obecnie jako restauracja i dom gościnny.
Dobra ziemskie Przystajń
Po Antonim Paciorkowskim burgrabim chęcińskim zostały dobra Przystajń, Kuźnica Stara, Podłęże, Górki, Węzina, Siekierkowizna kupione od Leopolda Żabickiego w 1781 r. za 273.468 zł. Stanowiły dożywocie żony Justyny. Pstrokoński 1815 k. 142 - 72, Elżbieta Halina Nejman, Szlachta Sieradzka XIX wieku. Herbarz, litera P, 2017.
Antoni Paciorkowski zmarł w Przystajni 19 marca 1806 r. o godzinie 5 rano w wieku 55 lat, był opiekunem kościoła w Przystajni, w nim został pochowany 22 marca. (Przystajń, akta zgonów 1782 - 1813, str. 92).
Dobra ziemskie Przystajń składające się z folwarku Przystajń, osad wieczysto – czynszowych: Przystajń, Konstantynów, Ksawerów, Stefanów, Izabellów, Widawa, Bujaki, Paciorkowa Wola, z byłego młyna w Podłężu obecnie pieca hutniczego do przetapiania rudy żelaznej, pustkowie Siekierowizna.
W 1875 r. dobra Przystajń posiadały powierzchnię 2199 mórg i 143 prętów.
W 1886 r. dobra Przystajń posiadały powierzchnię 1903 mórg i 114 prętów. Przyczyną zmniejszenia się powierzchni od poprzedniego pomiaru było wydzielenie ziemi na likwidację serwitutów oraz pod zakład wytopu żelaza.
Antonina z Paciorkowskich Pstrokońska – żona Antoniego Pstrokońskiego, Adam Paciorkowski, Ksawery Paciorkowski, Karol Paciorkowski, Wojciech Paciorkowski objęli dobra w spadku po swym ojcu Antonim Paciorkowskim na zasadzie działów 15.04.1815 r. Wartość dóbr wyceniono na 273.461 zł.
Ludwik Skrzetuski nabył część Wojciecha Paciorkowskiego 28.06.1815 r.
Wincenty Przesmycki nabył część Adama Paciorkowskiego 16.12.1826 r.
Ksawery Gryf Paciorkowski nabył część Ludwika Skrzetuskiego 27.03.1828 r.
Ksawery Gryf Paciorkowski nabył część Karola Paciorkowskiego 29.03.1828 r.Ksawery Gryf Paciorkowski nabył część Wincentego Przesmyckiego 16.05.1828 r.
Ksawery Gryf Paciorkowski nabył część Antoniny z Paciorkowskich Pstrokońskiej 8.11.1834 r. za 20.380 zł.
W ten sposób Ksawery Paciorkowski stał się jedynym właścicielem dóbr Przystajń.
Edward Grabowski nabył dobra w drodze przymusowego wywłaszczenia na licytacji publicznej przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie 10/22.05.1850 r. za 160.113 zł i 10 gr.
Dobra Mysłów C
Marcin Brodowski, Andrzej Brodowski, Rozalia z Brodowskich żona Franciszka Kowackiego, Marianna z Brodowskich żona Mikołaja Suchorta wszyscy czworo rodzeństwo 4.11.1829 r. sprzedali Mysłów C Józefowi Karońskiemu sędziemu pokoju powiatu lelowskiego i jego żonie Mariannie z Paciorkowskich dziedzicom dóbr Osiek za 4200 zł.
Rozsądzenie sporu granicznego pomiędzy Pińczycami, własności Lgockich a dobrami Osiek Wincentego Miklaszewskiego, b.d., intercyza przedślubna zawarta pomiędzy Antonim Paciorkowskim, ojcem Marianny, a Wincentym Miklaszewskim, sędzią ziemiańskim, 1792 (AGAD, Zespół nr 399, Akta osób i rodzin, sygn.380).
Żoną Wincentego Miklaszewskiego zmarłego 23.04.1806 r. w Borownie była Marianna Paciorkowska, która po jego śmierci wyszła powtórnie za mąż za Józefa Karońskiego.
Dobra ziemskie Wikłów
Dobra Wikłów były własnością Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego, dziedzica również dóbr Borowno. W 1812 r. właścicielem dóbr Wikłów był baron Seweryn de Wilson Waldgon, ale nie jest jasne czy nabył je od Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego czy od jego spadkobierców.
Ludwik Paciorkowski nabył Wikłów od barona Seweryna de Wilson Waldgon 9.12.1812 r.
Antonina Paciorkowska nabyła dobra Wikłów od swego brata Ludwika Paciorkowskiego na mocy jego darowizny z dnia 10.05.1814 r. Dobrom tym służyło prawo wolnego wrębu w przyległych lasach dóbr Kruszyna. Właścicielka wartość dóbr określiła na 109.000 zł. Ludwik Paciorkowski dokonał darowizny we dworze w Borownie, twierdząc, że nie posiada żadnych własnych zstępnych ani wstępnych sukcesorów. Ludwik i Antonina Paciorkowscy byli dziećmi Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego dziedzica dóbr Borowno oraz jego żony Róży z Reptowskich. W momencie darowizny Antonina Paciorkowska mieszkała we wsi Osiek.
Ludwik Paciorkowski zmarł 12.06.1814 r. w Borownie na chorobę weneryczną, miał 32 lata, był porucznikiem wojsk polskich Legii Nadwiślańskiej w drugim pułku w drugiej brygadzie. Był kawalerem. Pochowany został w kościele w Borownie w grobie rodzinnym pod ołtarzem św. Walentego (ASC Borowno 64/1814, Akta zgonów parafii Borowno 1813 - 1828, s. 21).
Antonina Paciorkowska poślubiła 30.08.1827 r. w Borownie barona Seweryna de Waldgon dziedzica dóbr Borowno. (ASC Borowno 31/1827)
Julian Skarzyński zamieszkały we wsi Studzieniec powiat Gostynin nabył dobra Wikłów od Antoniny Paciorkowskiej rozwiedzionej baronowej de Waldgon 20.06.1832 r. za 109.000 zł.
Antonina Zofia Paciorkowska zmarła we dworze we wsi Osiek parafii Koziegłówki 28.03.1833 r. w wieku 49 lat. W akcie zgonu jej stan cywilny określono jako prawna separatka Seweryna Waldgon dziedzica dóbr Borowno. Urodzona we wsi Borowno, zamieszkała we wsi Osiek. Świadkowie: Roman Karoński lat 25 dziedzic wsi Osiek i Józef Chorzelski lat 53 ekonom dóbr Osiek (ASC Koziegłówki 67/1833).
Akt nr 162 z 7.07.1817 r. Uczciwy Szymon Gonerowski, majster kunsztu młynarskiego zamieszkały w młynie Zasępa należącym do dóbr Wikłów zeznał, iż na mocy kontraktu z dnia 3.01.1814 r. z dziedzicem dóbr Wikłów Ludwikiem Paciorkowskim został posesorem zastawnym tego młyna za sumę 3000 zł pożyczoną L. Paciorkowskiemu. Na mocy testamentu L. Paciorkowskiego dziedziczką dóbr Wikłów stała się Antonina Paciorkowska - jego siostra i sumę należną przy niniejszym akcie wypłaciła Sz. Gonerowskiemu. AP Częstochowa, Notariusz Leśniewski, sygn. 9
Dobra ziemskie Kuźnica Stara
Dobra ziemskie Kuźnica Stara dawniej należące do dóbr Przystajń, a oddzielone od tych dóbr poprzez działy pomiędzy sukcesorami Antoniego Paciorkowskiego dnia 25.04.1815 r.
W 1876 r. dobra Kuźnica Stara miały powierzchnię 353 mórg i 278 prętów.
Ludwik Skrzetuski nabył dobra od spadkobierców Antoniego Paciorkowskiego, a mianowicie Maksyma i Aleksandra braci Paciorkowskich 28.06.1815 r. za 62.000 zł.
Dobra ziemskie Górki i Stany
Dobra ziemskie Górki i Stany do których należą pustkowia: Galińskie, Krawcy, Węzina.
W 1876 r. dobra Górki i Stany posiadały powierzchnię 833 mórg i 194 prętów.
Aleksander Paciorkowski, Wojciech Paciorkowski, Maksymilian Paciorkowski, Teresa z Paciorkowskich 1v Brodzka 2v Przesmycka, Antonina z Paciorkowskich Pstrokońska, Adam Paciorkowski, Ksawery Paciorkowski, Karol Paciorkowski nabyli dobra w spadku po Antonim Paciorkowskim 25.04.1815 r.
Wojciech Paciorkowski zmarł 21.02.1817 r.
Maksymilian Paciorkowski zmarł 24.02.1817 r.
Po śmierci wyżej wymienionych ich części przejęli: Justyna z Złotnickich 1v Antoniego Paciorkowskiego 2v Ludwika Skrzetuskiego w części przypadającej na nią po synu Wojciechu Paciorkowskim, Teresa z Paciorkowskich 1v Brodzka 2 v Wincentego Przesmyckiego, Antonina z Paciorkowskich żona Antoniego Pstrokońskiego, Adam Paciorkowski, Ksawery Paciorkowski, Karol Paciorkowski.
Aleksander Paciorkowski zmarł 21.08.1818 r.
Po jego śmierci należącą do niego część przejęła Ksawera Paciorkowska jego córka ze związku z Julianną z Kozłowskich w 3/4, Julianna z Kozłowskich Paciorkowska w 1 po swej córce Mariannie zmarłej 27.08.1820 r. Pierwsza z mocy testamentu ojca z 20.05.1819 r., druga z mocy prawa po zmarłej córce.
Wszystkie powyższe działy spadkowe zatwierdzono urzędownie 6.06.1821 r. z tą wzmiankę, że wartość dóbr oszacowano na 100.000 złotych.
Adam Paciorkowski sprzedał swą część Wincentemu Przesmyckiemu 5.07.1822 r. za 5000 zł.
Karol Paciorkowski sprzedał swą część Małgorzacie ze Śliwińskich żonie Jana Królikiewicza 9.04.1824 r.
Małgorzata ze Śliwińskich żona Jana Królikiewicza należącą do siebie część dóbr przekazała swym dzieciom: Marcelemu, Annie Kołaczkowskiej, Emilii Madalińskiej i Napoleonowi dnia 27.07.1824 r.
Ksawery Paciorkowski sprzedał swą część Janowi Królikiewiczowi 30.05.1826 r. za 7000 zł.
Po śmierci Jana Królikiewicza jego część z mocy jego testamentu z 10.05.1827 r. przeszła na jego dzieci: Marcelego, Annę żonę Aleksandra Kołaczkowskiego, Napoleona, Emilię. Co zatwierdzono 19.12.1828 r.
Teresa z Paciorkowskich 1v Brodzka 2v Wincentego Przesmyckiego sprzedała swoją część dóbr Marcelemu Królikiewiczowi, Annie z Królikiewiczów Kołaczkowskiej, Napoleonowi Królikiewiczowi, Emilii z Królikiewiczów żonie Emanuela Madalińskiego 24.06.1829 r. za 7000 zł.
Marceli Królikiewicz nabył część Anny Kołaczkowskiej 5.05.1832 r.
Marceli Królikiewicz nabył część należącą do Emilii Madalińskiej 10.07.1832 r. za 7000 zł.
Marceli Królikiewicz nabył część należącą do Napoleona Królikiewicza 11.07.1832 r. za 10.500 zł.
Napoleon Królikiewicz nabył część Marcelego Królikiewicza 8.06.1833 r. za 20.000 zł.
Antonina z Paciorkowskich żona Antoniego Pstrokońskiego sprzedała swoją część dóbr Napoleonowi Królikiewiczowi 31.12.1833 r. za 17.000 zł.
Napoleon Królikiewicz nabył część należącą do Wincentego Przesmyckiego 19.06.1834 r. za 12.200 zł.
Justyna z Złotnickich 1v Antoniego Paciorkowskiego 2v Ludwika Skrzetuskiego zmarła w Przystajni 24.11.1829 r.
Ksawera Paciorkowska, córka Aleksandra i Julianny z Kozłowskich zmarła w Wieluniu bezpotomnie 11.05.1831 r.
Teresa z Paciorkowskich 1v Brodzka 2v Przesmycka zmarła 6.04.1833 r.
Karol Paciorkowski zmarł 11.11.1833 r.
Napoleon Królikiewicz nabył prawa do części dóbr po Justynie z Złotnickich 1v Paciorkowskiej 2v Skrzetuskiej od jej dzieci Justyny z Skrzetuskich Grabskiej żony Wincentego Grabskiego kontrolera komory w Podgrabiowie w powiecie ostrzeszowskim, Ludwiki z Skrzetuskich Grabowskiej żony Antoniego Grabowskiego dzierżawcy klucza rządowego Biała w powiecie ostrzeszowskim, Władysława Skrzetuskiego 25.02/8.03.1836 r. za 1070 zł. Wyżej wymienione rodzeństwo sprzedało tym aktem również swoje udziały w częściach Ksawery Paciorkowskiej i Karola Paciorkowskiego.
Spadkobiercy Justyny z Złotnickich 1v Paciorkowskiej 2v Skrzetuskiej, Ksawery Paciorkowskiej, Teresy z Paciorkowskich 1v Brodzkiej 2 v Przesmyckiej, Karola Paciorkowskiego sprzedali swoje prawa do tych części Napoleonowi Królikiewiczowi: Ksawery Paciorkowski 18/30.10.1835 r., Antonina z Paciorkowskich Pstrokońska 5/17.02.1836 r., Marianna z Paciorkowskich Karońska 10/22.02.1836 r., Justyna z Kozłowskich Paciorkowska 9.07.1831 r. przekazała swe prawa Marcelemu Królikiewiczowi, który te prawa przekazał 14/26.03.1836 r. Napoleonowi Królikiewiczowi, Marianna z Kąckich Paciorkowska 16/28.03.1836 r., Adam Paciorkowski 28.03/9.04.1836 r.
W ten sposób jedynym właścicielem dóbr Górki i Stany został Napoleon Królikiewicz.
Dobra ziemskie Postaszowice i Gorzków
W 1880 r. dobra posiadały powierzchnię 431 mórg i 109 prętów.
Stanisław Paciorkowski nabył dobra od Augustyna Minasowicza 2.07.1827 r. za 73.600 zł.
Po śmierci Stanisława Paciorkowskiego dobra odziedziczyła jego żona Izabela z Morzkowskich Paciorkowska i dzieci z tego małżeństwa: 1.Barbara Izabela Michalina, 2.Ignacy, 3.Franciszek Ksawery Stanisław, 4.Daniel Damian Dionizy, 5.Tadeusz Józef, co zapisano 5/17.04.1852 r.
Po śmierci Tadeusza Paciorkowskiego dnia 4.08.1855 r. jego część odziedziczyło rodzeństwo, co zapisano 30.06/12.07.1858 r.
Po śmierci Izabeli z Morzkowskich Paciorkowskiej 1.10.1857 r. na mocy jej testamentu z 20.09/1.10.1857 r. należąca do niej 1/4 część przeszła na własność Ignacego i Daniela Damiana Dionizego Paciorkowskich, a 3/4 części przeszło na tychże samych Ignacego i Daniela oraz na Franciszka Ksawerego Stanisława i Barbarę Michalinę Izabelę, co zapisano 18/30.05.1859 r.
Franciszek Ksawery Stanisław Paciorkowski kupił dobra na licytacji publicznej w drodze działów za wyrokiem adiudykacyjnym delegowanego sędziego Trybunału Cywilnego Guberni Radomskiej w Kielcach z dnia 10/22.06.1858 r. za 20.300 rubli.
Kazimierz i Tomasz Makólscy nabyli dobra od Franciszka Ksawerego Stanisława Paciorkowskiego 13/25.06.1858 r. za 26.850 rubli.
Dobra Gorzków
Dobra Gorzków wydzielone z głównego majątku Postaszowice i Gorzków. 
W 1883 r. dobra posiadały powierzchnię 441 mórg i 247 prętów.
Franciszek Paciorkowski syn Stanisława nabył dobra od Marcina Zarankiewicza w jednej połowie i od Katarzyny Zarankiewicz z domu Chwalbińskiej w drugiej połowie, którą otrzymała w spadku po śmierci córki Józefy Zarankiewicz, 17/29.10.1875 r. za 7750 rubli.
Franciszek Paciorkowski zmarł w Gorzkowie 12.01.1890 r. o godzinie 1 po północy, właściciel majątku Gorzków, tamże zamieszkały, lat 61, urodzony w Postaszowicach, syn zmarłych Stanisława i Izabeli Morzkowskiej, pozostawił po sobie owdowiałą żonę Maksymilianę z domu Saint - Paul. ASC Staromieście 7/1890
Stanisław Paciorkowski syn Franciszka, Franciszek Paciorkowski syn Franciszka, Maksymilian Paciorkowski syn Franciszka w trzech równych częściach otrzymali dobra w spadku po śmierci ojca Franciszka Paciorkowskiego co zapisano 26.01/7.02.1893 r.
Bracia Paciorkowscy w latach 1893 - 1894 sprzedawali ten majątek w częściach Bankowi Włościańskiemu, który rozparcelował go pomiędzy włościan.
Na zdjęciach poniżej:
1.Dwór w Borownie od północy. Droga prowadzi do głównego wejścia, które zostało zamurowane. Nad nieistniejącym wejściem ponad środkowym oknem znajdowała się data 1790.
2.Dwór w Borownie od południa.
3.Dwór w Borownie od południowego zachodu. W miejscu gdzie widoczne są cegły znajdowało się skrzydło zachodnie dworu, rozebrane w latach 40tych XX wieku.
4.Płyta nagrobna Róży z Reptowskich Paciorkowskiej umieszczona na północnej, zewnętrznej ścianie kościoła w Borownie. Napis na płycie: Tu leży W. Imć Pani Roza z Reptowskich Paciorkowska Dnia 9 July 1792. Grób Paciorkowskich znajdował się w kościele w Borownie. W połowie XIX wieku wybudowano nowy kościół, a stare krypty zlikwidowano. Ta płyta nagrobna pozostała po likwidacji krypt została umieszczona w ścianie kościoła. Czy krypty w Borownie zlikwidowano czy też tylko zamurowano tego nikt nie wie.
5.Rędziny. Grób Józefy z Paciorkowskich Czarnieckiej zmarłej 19 listopada 1831 r. w Rząsawach. Była żoną Pawła Czarnieckiego dziedzica dóbr Rząsawy. Napis na nagrobku jest w znacznej części nieczytelny. To co udało się odczytać: Józefie z Paciorkowskich Czarnieckiej zmarłey dnia 19 listopada 1831 r przywiązany mąż ten pomnik kładzie Trzydzieści? pięć? życie? ..... ........ ........ cnót? żony i matki ledwie raz kwitł i zginął
6.Cmentarz w Drochlinie. Grób Zwierkowskich. Znajduje się na nim płyta poświęcona Atalii z Zwierkowskich Paciorkowskiej. Była żoną Franciszka Paciorkowskiego, właściciela dóbr Postaszowice i Gorzków, który był wnukiem Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego z Borowna.
7.Cmentarz w Drochlinie. Grób Zwierkowskich. Płyta z inskrypcją: Atalia z Zwierkowskich Paciorkowska urodzona d. 12 lutego 1831 umarła d. 25 kwietnia 1856 r. 
8.Cmentarz Gidlach. Płyta nagrobna z inskrypcją: Antoni Bończa Rutkowski obywatel ziemski urodzony 1759 zmarł 1856 Marcin Gryf Paciorkowski obywatel ziemski i żołnierz 16 liniowego pułku b. wojska polskiego ur 1812 zmarł 20 października 1876 kamień ten położyła córka i żona Izabella Paciorkowska. Marcin Paciorkowski był synem Andrzeja, a wnukiem Franciszka Ksawerego Paciorkowskiego z Borowna. Na płycie nagrobnej jest też błąd w dacie zgonu Antoniego Rutkowskiego. Według aktu zgonu Antoni Rutkowski zmarł 6.08.1857 r. w Gidlach o godzinie 8 rano w wieku 97 lat. Był obywatelem ziemskim zamieszkałym w Gidlach, utrzymującym się z własnych funduszy, synem Jakuba i Teresy, której nazwiska panieńskiego nie podano, wdowcem po Tekli z Łabęckich. Świadkami byli Ignacy Rutkowski obywatel ziemski lat 50 dziedzic wsi Dębowiec i Jan Nepomucen Rutkowski obywatel ziemski lat 48 dziedzic wsi Podgórze, obaj zamieszkali w swoich majętnościach. ASC Gidle 77/1857.
Załączniki:
Ostatnia4 lata 4 miesiąc temu edycja: Krzysztof Łągiewka od.
The following user(s) said Thank You: Andrzej Kuśnierczyk, Michał Mugaj, Teresa Cybulska, Małgorzata Flis /Cieśla/, Kathryn Thomas

Please Zaloguj or Zarejestruj się to join the conversation.

Czas generowania strony: 0,000 s.
Zasilane przez Forum Kunena

Logowanie