Wojna rosyjsko - japońska 1904 - 1905

Co do całkiem pieszego powrotu - to wydaje mi się to niemozliwe. Jednak nie ulega wątpliwości że wielu Polaków po klęsce w Mandżurii i rozsypce oddziałów rosyjskich nie wróciło do kraju - powiększając i tak dość liczną polonię mandżurską
Wielu jednak wszelkimi możliwymi środkami wracało do rodzinnych miast i wsi - znaczną cześć drogi pokonując rzeczywiscie pieszo. Nawet jeśli pieszo została pokonana 1/5 trasy - to i tak jest to wielki wyczyn i trawał niekiedy kilka lat. Musimy pamiętać że wiekszość żołnierzy nie otrzymała żołdu a nawet ci, którzy zdążyli otrzymać jakieś pieniadze lub kosztownosci prawdopodobnie nieraz spotykali się na swej drodze z pospolitymi rabusiami.
Czasy były niespokojne, szykowała się w Rosji rewolucja ale zawsze mogli liczyć na pomoc życzliwych ludzi a szczególnie na pomoc licznych, nawet na Syberii Polaków.
Trochę łatwiej było Polakom, którzy trafili do niewoli japońskiej

pl.wikipedia.org/wiki/Harbin W Harbin mieszkało około 10 tys. Polaków

www.wprost.pl/ar/?O=41007Witek Władysław Kowalski - polskim królem Mandżurii

www.gp24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/2...020/MAGAZYN/71019029 Pociągiem z harbin do Ciechocinka

www.patriotyzmjutra-korzenie.sto.org.pl/?action=papers&pid=8 ciekawa historia o Michale Toruńskim

W lipcu 1904 roku, po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej do Japonii udał się Józef Piłsudski (1867-1936), lider Polskiej Partii Socjalistycznej, późniejszy przywódca
niepodległej Polski. W zamian za wsparcie Japonii dla ruchu niepodległościowego w Polsce proponował przeprowadzenie aktów sabotażu przeciwko armii rosyjskiej, jak na przykład wysadzenie w powietrze odcinka Kolei Transsyberyjskiej. Prosił także o dobre traktowanie polskich żołnierzy wchodzących w skład armii rosyjskiej, którzy dostali się do niewoli (było ich około 4600).
Lider prawicy, Roman Dmowski (1864-1939), uważał, że zbrojne wystąpienie przeciwko Rosji, które proponował Piłsudski, byłoby dla Polski niekorzystne. Podczas swojej wizyty w Japonii apelował o zaprzestanie dostarczania środków finansowych i uzbrojenia rosyjskim rewolucjonistom oraz mniejszościom narodowych. Ostatecznie Rząd Japonii, z uwagi na brak wspólnej koncepcji przywódców, odrzucił propozycje Piłsudskiego w sprawie działań dywersyjnych przeciwko Rosji oraz wsparcia polskiego ruchu niepodległościowego, zgodził się natomiast zapewnić specjalne traktowanie polskim żołnierzom, którzy dostali się do niewoli japońskiej, o co zabiegał również Roman Dmowski. Żołnierze polscy byli dobrze traktowani w 15 obozach jenieckich wybudowanych w mieście Matsuyama (w marcu 1904 roku) aż do ich zamknięcia w lutym 1906 roku. W marcu 1928 roku, z inicjatywy Marszałka Piłsudskiego, polski attaché wojskowy w Japonii, Wacław Jędrzejewicz, odznaczył japońskich oficerów zasłużonych podczas wojny rosyjsko-japońskiej. Zwycięstwo nad carską Rosją przyniosło Japończykom trwającą po dziś dzień sympatię Polaków.

Byc moze przydatne osobom ktore szukaja rodzin w Chinach.
Bezposrednio niedotyczy to wojny rosyjsko - japońskiej w latach 1904 - 1905, ale.....

Harbin - stolica dawnej Mandżurii, obecnie Heilongjiang (hej-lung-dziang). Miasto wzięło swój początek z osady, założonej w 1898 roku przez Polaka, inż. Adama Szydłowskiego, na potrzeby kolei wiodącej do Władywostoku. W czasach swietnosci (Zdaniem historyków), liczba Polaków w Harbinie sięgała 7-10 tysięcy.
W czasie rozpętanej przez Mao brutalnej rewolucji kulturalnej (1966-1976), ofiarą gorliwości Mao-popleczników padł również cmentarz w Harbinie, gdzie spoczywali m.in. Polacy. Na terenie tym stoi obecnie park Kultury.
Groby przeniesiono na cmentarz prawosławny ktory położony jest 20 km od Harbinu, zidentyfikować można jedynie kilka imiennych grobow rodaków, obok nich zaś ustawiono krzyż, podkreślający, że jest to "symboliczna mogiła wszystkich Polaków pochowanych od 1892 - 1984 roku na zdewastowanych cmentarzach w Harbinie".

Oto lista grobow z Polskimi nazwiskami:

Albert Kowalik
Pelageja Kowalik
Antoni Jakubowski
Maria Stokalska
Marian Stokalski
Wladyslaw Kowalski
Napoleon Skorulski
Apolonia Korolewicz
Julia Deksmis ( Juliana Dekszmis )

Jezeli ktos z panstwa zaiteresowany jest fotografiami tych grobow, prosze o podanie E-Mail adresu i zostana wszystkie jakie posiadam (rowniez cmentarza) przeslane.
Kazda fotografia okol 5MB. Razem okolo 30 Fotografi.

Pozdrawiam
Ireneusz Chmiel

Dolaczam ciekawy link dotyczacy Edward Stokalski niestety po Chinsku ale jest tam jego fotografia.

today.hit.edu.cn/articles/2002/6-12/2374.htm

Witam
Jako że swoje poszukiwania przypadkowo rozpocząłem właśnie od tej strony internetowej,
tu dopisuję ich efekt . Może się komuś przyda.

Zgodnie z przekazem rodzinnym , Pradziadek był na wojnie w Mandżurii.
Przeżył i powrócił ponieważ znalazł się w grupie aprowizacyjnej.

Rezerwiści z guberni kieleckiej i piotrkowskiej
w dużej części trafili do 2 Dywizji strzelców .

1 Brygada - 5,6 Pułk strzelców - Kielce
2 Brygada - 7,8 Pułk strzelców - Częstochowa.

Tu można zapoznać się z przebiegiem wydarzeń :
www.runivers.ru/lib/book3159/

Ciekawe wspomnienia zawierają pamiętniki Józefa Szmigiela
"Pamiętniki rodzinne i moja wyprawa do Mandżurii"

"Jak się dowiedziałem później , oba pułki kieleckie wyjechały na Daleki Wschód i zaraz wzięły
udział w bitwie , w których zostały doszczętnie rozbite, tak że mało co żołnierzy w nich pozostało "
Co Autor napisał w 1906 roku i chodzi tu o bitwę pod Mukdenem.

Tu opis dotyczący rozbicia 5 Pułku (tytuł :Gibiel 5 Pułku)
jednak losy pozostałych są zbliżone.

militera.lib.ru/periodic/0/letopis1904/letopis1904_55.pdf
strona 1075
militera.lib.ru/periodic/0/letopis1904/letopis1904_56.pdf
strona1099

Film na stronie
samuraev.narod.ru/coment/r/c_r013.htm

Pozdrawiam Mirek

books.google.de/books?id=x6tl49QUU3QC&pr...CQCQ&ved=0CC8Q6AEwAA

books.google.de/books?id=2dyUYl3OOr0C&pr...japan%201904&f=false

Słuszna uwaga
Pomimo słabej znajomości języka posłużyłem się wyłącznie
linkami do stron rosyjskojęzycznych.
Jednak nie chodziło mi jedynie o historyczny opis wydarzeń.
Starałem się dotrzeć bezpośrednio do przeżyć mojego Przodka.
Z zapisów w Letopisie wynika że z 5 pułku uratowały się wyłącznie
elementy zaplecza.Jak Pradziadek wyrwał się z opresji i jak funkcjonowały
grupy zbierające żywność w chińskich wioskach tłumaczą te wspomnienia:

www.litmir.net/br/?b=45248&p=1

Jednocześnie przekazują jak nasi Przodkowie postrzegali tę wojnę.
Niestety dotyczą rezerwistów z Mazowsza.
Ale w wielu punktach są zgodne ze wspomnieniami P.Szmigiela.

Pozdrawiam Serdecznie i życzę pomyślnych poszukiwań.