Witam
Pani Tereso.Czy pani post dotyczył nazwy miejscowej Kozery czy nazwy osobowej Kozera w parafii Konopiska w 1844 roku? Przymierzam się właśnie do sprowadzenia mikrofilmów z Konopisk i nie wiem,jak często nazwisko Kozera pojawia się w tej parafii.
Pozdrawiam
Piotr
Nazwa Kozery dotyczy miejscowości, tej, o której pisałam wcześniej, a będącej obecnie ulicą w Hutkach.
Monografię pt. "Dzieje Konopisk i okolic" napisała p.Barbara Herba - może tam będą jakieś sugestie.
Pozdrawiam, Teresa
Ostatnia13 lata 6 miesiąc temu edycja: Teresa Z. od.
Gdy będzie Pan w posiadaniu mikrofilmów z Konopisk ,czy mógłby Pan sprawdzić :
Wach Wincenty ur 13.04.1880 rok -mój dziadek -wstecz lata.jego rodzice, rodzeństwo.
Wszedłem w wiek emerytalny i mam czas ,aby cos ustalic o rodzinie , bo juz nie ma w rodzinie nikogo ,kto mógłby cos powiedziec lub zainteresować sie tym tematem.
Miałem się nie odzywać, ale ...
Cały czas mówimy tu o starej granicy między księstwem opolskim a ziemiami Korony. To granica rodem że średniowiecza. Jej opis do rejonu Rudnika (na południe od Korzonka, Jamek, Rększowic, Hutek etc. )znajduje się w publikacjach dotyczących sprzedaży księstwa siewierskiego. Szukałem niemieckich map tego terenu przed laty, gdy nie było internetu. Najlepszą jest mapa Wielanda . Znalazłem ja w bibliotece w Norymberdze. I ku mojemu zdziwieniu znalazłem tam Zawadę (zapisana po niemiecku fonetycznie : Sowada). Oczywiście rejon bardziej na północ mnie nie interesował zupełnie , więc nie mogę się wypowiadać.
Wiem tylko, że nazwa Grybów (zatem: Grzybów) znajduje się w dokumencie rozgraniczenia pomiędzy Olsztynem i Rększowicami w Koronie a Woźnikami na Śląsku w dokumencie Kazimierza Wielkiego.
Szczegóły zna dr Jacek Laberschek z Krakowa (PAU , ul.Sławkowska) który poinformował mnie o autentyczności tego aktu, znanego tylko z późniejszej kopii. W średniowieczu granice ustalano opisując naturalne ukształtowanie terenu (głownie wykorzystywano sieć rzeczną) i sypano kopce. Kilka z nich znalazłem przed kilkunastu jeszcze laty jeżąc rowerem wzdłuż tej średniowiecznej granicy. Jako człek nie wychowany na internetowych kopiach map mogę tylko dodać, że najlepsza jest pruska mapa sztabowa sprzed I wojny, która uwzględniała dorobek całej niemieckiej kartografii
Zaznaczono na niej wszystkie leśne dukty, przecinki, nazwy miejscowe , często imitując polskie brzmienie. Ja miałem jedynie sektor Woischnik czyli Woźniki. Nie wierzę,że nie można jej znaleźć w internecie.
Rozczarowanych brakiem zdjęcia tej mapy przepraszam. Pożyczyłem ja ( w naiwności swojej) młodym ludziom na wyprawę rowerową. Już do mnie nie wróciła. Gdy spytałem: - A moja mapa, której kopie podarował mi wuj, usłyszałem: - Mapa? Jaka mapa? .
Koniec opowieści stetryczałego eks-genealoga.
Mam zdjęcie mapy Wielanda z polowy XVIII w. przedrukowane w "Korzeniach". Jeśli ktoś chciałby skan - SŁUŻĘ.
Polecam mapę Wielanda z lat.40. XVIII w.
Nie wiem, czy jest do zdobycia w internecie. Dawno temu znalazłem ja w Norymberdze. Ze zdziwieniem stwierdziłem ,że była na niej nawet Zawada zapisana z niemiecka w gormie gwarowej polskiej jako Sowada (bo tak Wielandowi nazwę te zaprezentowali mieszkańcy wsi) .
Oczywiście nie interesowałem się wówczas terenami na północ od Rększowic i Jamek a jedynie przebiegiem danej granicy między Śląskiem opolskim (księstwem opolskim) a księstwem siewierskim i Koroną. Ponieważ była to stara średniowieczna granica , przy jej opisie uwzględniano punkty topograficzne , głownie rzeczki i wzgórza. Na pewno w akcie rozgraniczenia dóbr Kazimierza Wielkiego czyli Rększowicami i Olsztynem a Śląskiem (rejon Woźnik) wymieniony jest Grybów , zatem Grzybów.
Szczegóły zna dr Jacek Laberschek z PAU w Krakowie , bo w |Korzeniach" opublikował obronę autentyczności tego dokumentu.
Niemcy wydali mapę sztabowa na krótko przed 1914 r. Były na niej wszystkie wymienione w akcie sprzedaży księstwa siewierskiego w poł. XV wieku! terenowe oznaczenia (tzw, kopce graniczne).
Biegli internauci powinni taka mapę znaleźć.
Ja mogę jedynie przesłać zainteresowanym skan mapy Wielanda z rejonu Zawady, Hutek i Jamek.
Autor
