Parafia Koziegłówki

Brak Ksiąg z Koziegłów jeszcze nie raz da się nam we znaki. Nie mogę zbyt wiele napisać na temat samych młynarzy, gdyż dopiero co zaczynam badać ów wątek za sprawą moich Przodków. Zawsze wiedziałem, że młynarz to dawniej "nie byle kto", ale dopiero gdy zapoznałem się trochę z Rodzinami z Koziegłówek, Koziegłów i Siewierza uświadomiłem sobie, że to swego rodzaju elita. Dzieci młynarzy jeśli nie osiadły na młynie bardzo często zdobywały wykształcenie pozwalające na zdobycie zajęcia i pozycji. Jak widać np po moich Hachulskich, potrafili pisać oraz grać na organach. Ja także mam pytanie. Czy ktoś ma informacje z jakich źródeł jeszcze można korzystać badając tereny dawnego Księstwa Siewierskiego? Jeśli nie ma ksiąg z Koziegłów , może istnieją jakieś księgi cechów, lub urbarze? a może księgi miejskie?
Damian

Witoldzie - przed wielu laty i ja trafiłem takim tropem do przysiółka o wdzięcznej nazwie Miłość. Tyle, że wówczas szukałem tych młynów, które powstały na dawnych stawach kuźniczych, (inspirowany podpowiedziami ks. Mizery).

Gdybym miał szukać ślubu Karola z Marianną zwróciłbym uwagę na parafię Żarki, bo pamiętam z dawnych poszukiwań, że nazwisko Sikorski tam występowało, zatem koligacje z pannami Sikorskimi występowały.

tak na szybko slub Karola Galuszka i Maryanny odbyl sie w Zarkach Luty 1788 roku

Równocześnie z Karolem w aktach parafii Koziegłówczanej wymieniany jest jako młynarz z Burkacia, również jego brat Wojciech, który zmarł w 1827 roku.
Ich siostra Magdalena w 1768 poślubiła młynarza z młyna Oczko - Jana Kucza.
Joanna Gałuszka jest również moją prapraprababcią.
Pozdrawiam
Ania

I jeszcze pytanko do Pana Witolda. Skąd wiadomo, że Ewa Gałuszkowa nie żyła już w 1766 roku? Według moich badań żyła i 3 maja tegoż roku urodziła Jackowi córkę Zofię. Czy mógłby Pan zdradzić więcej szczegółów dotyczących drugiego ślubu Jacka? Nie znalazłam informacji o drugiej żonie Jacka, za to znalazłam akt zgonu Ewy w 1772 roku. I teraz w świetle tego, co Pan napisał zastanawiam się, czy nie popełniłam gdzieś błędu. Może były dwie Ewy Gałuszki?
Pozdrawiam
Ania

Wyszukane w książkach

"SIEWIERZ CZELADŹ KOZIEGŁOWY" STUDIA I MATERIAŁY Z DZIEJÓW SIEWIERZA I KSIĘSTWA SIEWIERSKIEGO" Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka

"W XVII w. silnym ośrodkiem młynarstwa były Koziegłowy. Notujemy tu łącznie 8 czynnychy młynów i tyle ich pozostało do końca XVIII w. Największe dochody przynosił młyn Burkat, przy którym urzadzono także folusz.Ze względu na to wziął go w dożywocie w 1650 r. Paweł Kwiecikowski, pisarz klucza koziegłowskiego. Od 1673 r. zarządzał nim Jan Gałuszka, a jego potomstwo pracowało tam do końca XVIIIw.
Młyn Smarzewski, położony w samym mieście, wziął swą nazwę od Wojciecha Smarzewskiego - pisarz proventu siewierskiego, którego kierował jego pracą od 1646r. W połowie XVIII w. znacznie go rozbudowano. Młyn Oparowski trzymali chłopi, kolejno Stanisław Gnida i Jan Łukasik. Inny z Gnidów - Łukasz - mielił w 1643 r. zboże w młynie Jola, położonym na odnodze Warty, a zwanym w XVIII w. Gnidzińskim, który poruszał także piłę. Tuż pod Koziegłowami pracowały jeszcze młyny: Krzyskowski, zwany w XVIII w. Oczko, od nazwiska młynarza Walentego Oczko, który siedział tam na podstawie przywileju z 1643r., i słodowy, zwany też Olszowskim,
W kluczu koziegłowskim pracowały jeszcze 4 inne młyny, a wśród nich Odrzywół w Rudniku - wzmiankowany w 1664r. i zakład w Jastrzębiu, znany w 1668 r., własność Stanisława Zaboklickiego. Wspomniany w 1643 r. młyn Kuźniczy wybudowano zapewne nad Wartą w Kuźnicy Starej, gdzie w 1668r. działał już innym młyn, zwany Nowym, a kierował nim niejaki Opara(...).
Zakład zwany Gnidzińskim, pracujący w kluczu koziegłowskim na odnodze Warty, ciągnał również piłę. W końcu XVIII w. wybudowano tam na miejscu starego nowy tartak. Młynarz - Ignacy Flaczyk, miał obowiazek oddawać na rzecz biskupa 6 kop tarcic rocznie.(...)

(...) Na obszarze miasta odnotowano w 1668 r. 3 młyny, a to tzw. Smarzowski, który trzymała (na podstawie przywileju biskupa P. Gembickiego z 1643 r.) Katarzyna Smarzowska, następnie młyn miejski, w którym siedział (na podstawie przywileju biskupiego z 1667 r.) młynarz Jakub Ruchowic, i wreszcie młyn słodowy(przywilej z 1600 r.), który trzymał młynarz Mateusz Lubasz z synem Stanisławem. W niewielkiej odległości od miasta pracowało wówczas 5 dalszych młynów: młyn Gałuszek zakupiony od wdowy Ryczkowej, młyn Gnida z młynarzem Łukaszem Gnidą, młyn Stańkowski na rzece Warcie niedaleko kuźnicy zawiadywany przez młynarza Jana Łukasika, młyn Burkacz, młyn Oczko usytuowany pod kuźnicą, najdawniejszy z wymienionych i spustoszony w 1667 r., a dogladany przez młynarza Wojciecha Psikacza.(...) Każdy z młynarzy, zależnie od wielkości kierowanego przez siebie młyna, oddawł biskupowi krakowskiemu zwykle po 2 wieprze i po 2 ćwiertnie pszenicy, albo - jak młynarz Jakub Ruchowic z młna miejskiego oraz Jan Łukasik z młyna Stańkowskiego - odrabiali po 5 i 3 dni pańszczyzny w roku jako cieśle, z tym że młynarz Łukasik płacił nadto 30 zł czynszu.

Z książki "DZIEJE MIASTA I GMINY KOZIEGŁOWY" Józefy Wiśniewskiej:

"Na Smarzowie siedzieli "Smarzowscy", na młynie "Oczko" - Burkaczu, w Mysłowie i Winownie- Ochońscy, na młynie "Warta" - Opary, na młynie "Flak" Gałuszki. Młynarzami byli w tym okresie Maciej Kuc w "Oczku" w 1831 r. Antoni Błoński w młynie "Suchor"- 1830 r. , Maciej Łukasik w "Smarzowie", Maciej Gałuszka w "Burkaczu" w 1831 r. Franciszek Sokołowski w Pińczycachy w 1831 r. Ignacy Flak w Pustkowiu Lgockim w 1832 r. i Wincenty Ociepa w Zabijaku w 1831."

Damian

Pani Beacie ogromnie dziękuję za wskazanie ślubu Karola - kolejna zagadka wspólnymi siłami rozwiązana!

Pani Annie - dziękuję za wskazanie aktu zgonu Ewy. Jakoś go przeoczyłem, a wynika z niego, że Karol był jej dzieckiem (w 1811 roku wg aktu zgonu miał 45 lat, co wskazuje na rok urodzenia około 1766, a rok ślubu Karola, 1788, raczej wyklucza, by urodził się on po 1772 roku). Czyli znów zagadka - nie na 100%, ale na 98% - rozwiązana. Ewa Gałuszka to córka Wojciecha Suchorka z Kuźnicy (1678?-1759?) i Elżbiety (-1762?, vel Heleny) Buląnki (Buła), zaślubionych w 1719 roku.

Ewa Gałuszka była jedna. Od 1776 roku Jackowi Gałuszce dzieci rodziła żona Joanna (1776 Agnieszka, Franciszka 1778, Karol 1783), w 1784 zmarł Jacek (miał 65 lat), a Joanna Gałuszczyna 1787 wyszła za Tomasza Bednarskiego.

Jacek Gałuszka był zapewne synem Jakuba i Elżbiety, a ów Jakub - to założenie robocze - urodzonym w 1675 r. synem Szymona Gałuszki i Jadwigi, rodziców kilkorga dzieci. Ale może tu być jakaś pomyłka, bo Jakubów Gałuszków było kilku. Może ktoś się w to zagłębił i wyjaśnił?

I główna zagadka - kim był Szymon Gałuszka dla Jana Gałuszki, który występuje w dokumentach jako dzierżawca w tym samym czasie (1673), ale którego nie widać (?) w metrykach? Informacje o młynach wyszukane w książkach są ciekawe, ale nie wyczerpują problemu. Młynarze się zmieniali, nazwy młynów też. W metrykach 1642-1730 w samej parafii Koziegłówki widać około 12 młynów. Gdzie na przykład dokładnie stał młyn Biczek?

Spis miejscowości należących do parafii Koziegłówki na odwrocie strony tytułowej Księgi urodzonych w 1685 roku zaczętej:
familysearch.org/pal:/MM9.3.1/TH-1-12886...=M979-3NM:1180374134
Ja naliczyłam 7 młynów.

Pozdrawiam
Ania

familysearch.org/pal:/MM9.3.1/TH-1-12886...c=M979-QDM:444789408

11 maj 1693 Ślub Józefa Biczek z Młyna Oczkowskiego.

Trochę odbiegając od tematu-choć może nie aż tak daleko.
Proszę o poradę wszystkich którym bliski jest temat Koziegłówek.

Mam wśród Przodków Parę (są moimi podwójnymi Przodkami) Wojciecha Bednarza(Bednarczyka) i Katarzyny.

Znane są ich dzieci:
Marcin ur. 1716
Agata ur. 1720
Jadwiga ur. 1722
Karol Boromeusz 1724
Magdalena 1727
Aleksy 1731
Jacek 1736.

Wszyscy rodzeni z nazwiskiem Bednarz(Bednarczyk). Szukając ślubu Wojciecha i Katarzyny znalazłem tylko jeden pasujący : Na początku lutego 1712 r. Wojciech Smarzowski ożenił się z Katarzyną Płaza ze Starej Kuźnicy.
W 1713r. urodził się syn Wojciecha i Katarzyny Smarzowskich- Bonawentura. Więcej dzieci takiej pary o nazwisku Smarzowski nie ma.

Może ktoś ma ich wśród swoich Przodków i przerobił już temat.

Pozdrawiam
Damian

Witam
Ja mialam podobny problem I przez dlugi czas nie moglam znalezc mojego Adama Szewczyka, co prawda Z Klobucka ale mechanizm moze byc taki sam. Przypadkiem znalazlam slub Adama Kowalika z Katarzyna.
Dzieci Adama poczatkowo nosza nazwisko Kowalik, po czym nagle Adam zaczyna uzywac Szewczyk i juz do konca zycia tak bylo. Poszukalam ojca Adama I ow Blazej byl zwany Kowalikiem i Adama wpisano pod dokladnie Kowalczyk, ale pozostale dzieci juz Szewczyk. Choc Blazej umiera jako Kowalik.
Znalazlam slad ze Blazej byl nieslubnym dzieckiem I zapewne zaczal uzywac nazwiska meza matki.
Moze jest to odpowiedz.
Pozdrawiam

Dziękuje Pani Joanno. Właściwie można powiedzieć, że w parafii Koziegłówki zmiana nazwiska jest na porządku dziennym. Jeśli wśród przodków natrafi się na Kowalów, Bednarczyków, Młynarzy itd to trzeba się liczyć właśnie z taką sytuacją. Jednak zawsze to powoduje pewien wewnętrzny niepokój- taki strach przed błędem. Dlatego zawsze wolę to skonsultować z szerszym gronem bo może już ktoś doszedł w stosunku do danej pary do tych samych wniosków. Sprawdziłem to jeszcze raz i innej możliwości nie ma . Chyba że Wojciech Smarzowski po urodzeniu mu się syna w 1713 wyprowadził się z żoną Katarzyną, a Wojciech Bednarczyk brał ślub z Katarzyną poza parafią.
Najgorsze jest to że nawet nazwisko "Smarzowski" może być tylko przydomkiem nadanym od miejsca-młyna Smarzowskiego.
Damian

Czy ktoś zna pochodzenie nazwy młyna Burkacie? U Trepki znalazłem ciekawy tekst na temat osoby o nazwisku Burkat. Człowiek ten kupił nawet mały kawałek ziemi w Malinowicach. Ciekawe jest wyjaśnienie nazwiska u Trepki -Burkat- "bury kat"

"[218] BURKAT nazwał się od derywacyj ej bury kat, Stanisław, którego
ociec li mieszczan zatorskich beł za pastuchę świniego, Kaszą go zwali,
którego pastuchę circa 1600, gdy na grunt w Rutkach abo krzelecki trzodę
wegnał, a jeszcze jeśli szkodę uczynieł, to go kijęm pierał Chmielowski,
urzęnnik pana Palczowskiego l, który tę enologiją własnąa o nim powiedział
mi. Ten pastuszyn Kasze syn, Stanisław, służeł tam w Zatorskim pod Chrzanowem
li ślachty za chłopca {circa 1603}, potym za sługę pod Skalmierzem.
Pojął beł w S( k) almierzu miejską dziewkę, Cholewcząnkęb. Beł potym za
urzennika u biskupa krak(owskiego) , Tylickieg02, circa 16 ... w Chełmie
i Jęmielnie pod Lipowcem kilka lat i tam się spięniężeł, że kupieł w Siewierszczyźnie
pod biskupem krak( owskim) szpłacheć w Malinowicach3 circa
1612c (od p. Taszyckiego, który potym u Częstochow~j mieszkał). Ten
Burkat namówieł się z Ujejskim Wojciechemd , że Burkata pozwał do grodu
krak(owskiego) circa 1630 pro usurpatione nobilitatis. Burkat, jakom słyszał,
najął sobie kogoś, co go za powinnego przyznawał u sądu i za herbownego.
ltem chce i udaje, że już jest ślachcic, ale wyjąwszy to condictamen4 z akt
pozwać obu o to condictamen, acz i Ujejski tenże sąm chłop, o którym pod
U opisanie.
Burkat ten dał jednę dziewkę za złotniczka do Oświęcimia, drugą za
Szystowskiego (co za pachołka służd p. Sykstusowi Lubomirskiemu, potym
p. Chrzysztofowi Porębskiemu). Ten Szystoski kupie! bel folwarczek pod
Zatoręm u Koziroga mieszczanina, co i Twarożkięm zwano go, a dom syn
tego Twarożka przedał w mieście Stanisławowi Gromadzkięmu niejakięmu
anno 1615, o któręm pod Ge.
f Synów miał trzech ten Burkat. Wojciech i Jan beli na cesarskiej służbie
anno 1636, potracieli tam i przyjechali anno 1637. Trzeci *** namlodszy
beł u ojca w domu!."

O Trepce mogę nieskończenie, bo to i postać niezwykła , i dziełko niesamowite. Jego etymologie najczęściej ograniczają się do mniejszych i większych złośliwostek.
Etymologia typu Często + chowa ( 'często się chowa') albo Będzin - Czeladź ( 'tu będziem my, a tam czeladź') nie nie mająca nic wspólnego z prawami językowymi, zwana dawniej etymologia ludową.

Burkat (Burkot); 'kot' i 'kat' to jedynie skojarzenia do istniejących wyrazów.

Zapewne wyraz dźwiękonaśladowczy (burczeć, burkotać).

Częste nazwy młynów: Pilny, Wartki, Pomykacz, Skrobacz itp.

cdn

Dziękuję. Faktycznie sporo u niego złośliwości:). Swego czasu wyczytałem u niego opis Aleksandra Denisa- także postać niezwykła dla tego regionu.
Wracając do Młynów to mam nadzieję, że uda się w końcu jakoś rozwikłać wzajemne relacje rodzin młynarskich.

Oczywiście czekam na ciąg dalszy p. Andrzeju

"Gazeta Korrespondenta Warszawskiego i Zagranicznego" z wtorku 2 Maja 1826 r., N° 70, na s. 10, wymienia miedzy innymi, kilka mlynow:

(...) Hypoteki tychze Dobr w nastepujacych terminach i nastepujacym porzadkiem przedsiewziete zostanie.
Dnia 9 Maja 1826 r.
I. Dobra KOZIEGLOWY z przyleglosciami w Obwodzie Olkuskim, Powiecie Lelowskim w Parafiach KOZIEGLOWY i KOZIEGLOWKI lezace, iako to: miasto KOZIEGLOWY, folwark Kozieglowy, wsie Kozieglowki, LGOTA z mlynem i tartakiem GNIAZDOW zwanym, SIEDLCE, GNIAZDOW, folwark KUZNICA stara z wsia tegoz nazwiska, wies GEZYN, folwark MARKOWICE i wies Markowice, wsie: WINOWNO i CYNKOW, folwark RZENICZOW i wies tegoz nazwiska z mlynem SWIDNICA, folwark RUDNIK wielki i wies tegoz nazwiska. - Wies RUDNIK maly, folwark WOYSLAWICE i wies tegoz nazwiska. - Woytostwo CYNKOW, czesc wsi Cynkow, Woytostwo GNIAZDOW i czesc wsi Gniazdow. - Woytostwo KOZIEGLOWY, i czesc wsi Kozieglowy, - Woytostwo GEZYN i czesc wsi Gezyn. - Woytostwo SIEDLEC i czesc wsi Siedlec, Woytostwo LGOTA i czesc wsi Lgota. - Woytostwo WINOWNO i czesc wsi Winowno z mlynem, folwark JASTRZEBICE, wies Jastrzebice. Mlyny: BURKACIE v. BURKAT, BISKOP, OCZKO, SMARDZEW, SUCHOR.
________
AF

Młyn Świdnica vel Świnica. Dla mnie tajemnicza sprawa. Nie wiem, jak się miała legenda pod względem historycznym, ale szedłem tropami Lompy i jego opcja zawsze mi odpowiadała.

Na ostatnim spotkaniu TGZC zapytałem, czy byliby chętni do podjęcia tematu "Młyny i młynarze". Należąłoby zastanowić sie, w jakiej formie zbierać informacje o istniejacych młynach oraz ich właścicielach i dzierżawcach. Pewnie należałoby sporządzić cos w rodzaju indeksacji (z chronologią) a potem zająć się właścicielami (genealogia).
Liczę na jakieś podpowiedzi.
Jeśli chodzi o obszar penetracji - wydaje sie, że formuła "Młyny między Siewierzem a Radomskiem" jest na tyle pojemna, że każdy może zaprezentowac swój rejon poszukiwań genealogicznych.

W indeksacji dobrym punktem wyjścia może być tzw. mapa kwatermistrzowska Królestwa Polskiego z lat. 30 XIX w.

indeksując/jako jeden z kilku osób/parafię Kruszyna,
spróbuję włączyć się do tematu "Młyny i młynarze".
Rejon: parafia Kruszyna, lata 1826-1900.

Zastanawiamy się nad sposobem "indeksowania" młynów -

chodzi o ujednolicenie sposobu dokumentowania. Dajmy sobie czas do następnego spotkania TGZC.

Potrzebny będzie także opiekun tego projektu (koordynator).

www.facebook.com/photo.php?fbid=68293911...85366&type=1&theater


www.facebook.com/photo.php?fbid=68293908...85366&type=1&theater


Siewierz

Jacek Nawrot

Wątek "młynarski" zapowiada sie interesujaco. Już napływają dane.
Pewną podpowiedź odnajdujemy w Słowniku Hist. -Goograf. Woj. Krakowskiego w średniowieczu.

Nazwa młyna - lokalizacja - na rzece czy na stawie - właściciel (dzierżawca)

Karol Nabiałek wymienia 15 młynów na terenie starostwa olsztyńskiego - w tym dwa Częstochowskie, w Mirowie i Dżbowie.
Młyn w Gnaszynie Diolnym powstal w miejscu dawnej kuźnicy żelaza. Podobnie było w Poczesnej (młyn Wały), zapewne także we Własnej.

Do dokumentacji trafił młyn o ciekawej nazwie "Błeszyński" w Radostkowie ( dziękuję za informację- skan dokumentu - Kazimierzowi Głowackiemu).

Błoszyńskie, rzeczka Sękawica dopływ rzeki Kocinki,na stronie Ostrów są młyny ostrowskie na Białej Okszy ale młodsze .W Kocinie w XVIIIw właścicielem młyna był Kik