Walaszczyki – wioska na zaciszu, jej początki i pierwsi osadnicy

Początki wsi to zapewne koniec XVIII wieku. W księgach metrykalnych - księdze chrztów nazwa wsi pojawia się w roku 1796. To narodziny Walaszczyk Róży, jej rodzice to Antoni i Stróżyk Kunegunda, miejsce Walaszczyk.¹ Obecnie trudno określić czy to pierwsza mieszkanka tej wsi.

W/w małżeństwo zawarło związek małżeński w 1781 roku, w parafii Konopiska, młody Antoni pochodził z Wyrazowa. urodził się ok. 1736 zmarł w 1799, rodziców niestety nie znalazłem, Kunegunda urodzona w 1763 roku w Konopiskach, to córka Tomasza i Zofii, zmarła w 1797. Możliwe, iż Antoni był wdowcem, a jego pierwszą żoną była Helena, a po jej śmierci ożenił się z Kunegundą. Niestety z powodu braku więcej danych nie jestem w stanie tego potwierdzić. Według spisu ludności z Konopisk z roku 1791 Walaszczyk Antoni wraz z Kunegundą mieszkali na Korzonku wraz z dziećmi z Jędrzejem, Pawłem i Marianną. Wynika z tego, że w okresie 1792-1796 gdzieś na zaciszu pośród lasów powstała samotna chałupa zamieszkana przez rodzinę, która dała nazwie wsi.

Tak jak w przypadku wsi Kijas nazwa Walaszczyki powstała od nazwiska pierwszych osadników w tej lokalizacji. To małżeństwo miało więcej dzieci, lecz pierwsze pociechy rodziły się w innych miejscach. O ile najstarszy Paweł (1783) narodził się w Łojkach, to następna Marianna (1784) i Wincenty Wawrzyniec (1788), Andrzej Franciszek (1790) i Antoni (1793) już w Wyrazowie. Nie wiem czy faktycznie, czy może już na Walaszczykach, ksiądz mógł wpisać najbliższą wieś od miejsca ich zamieszkania, a odległość naprawdę jest niewielka. W międzyczasie Maciej (1787) w Konopiskach.    

Poniżej przedstawiam dzieci Antoniego i Kunegundy oraz z kim i kiedy brali ślub.

• Paweł 1783 - ślub w 1804 z Błaszczyk Katarzyna
• Marianna 1784 - ślub w 1798 z Luboiński Jan  
• Maciej 1787 - brak informacji
• Wincenty Wawrzyniec 1788 - brak informacji
• Andrzej Franciszek Ksawery 1790  - brak informacji
• Antoni 1793 - brak informacji
• i ostatnia w/w Róża 1796 - ślub w 1817 z Bator Piotr

Tak jak wspomniałem wyżej, wygląda na to, że jest to pierwsza rodzina, która się tu osiedliła i która „nadała” nazwę pustkowiu.

Poprzez zamążpójścia córek osada Walaszczyki wzbogacała się o nowych mieszkańców i nazwiska.

W 1798 pierwszy ślub z tej rodziny to Walaszczyk Marianna i Lubojeński Jan - skąd przybył trudno określić, nazwisko może podpowiadać, że z Lubojny i jest kilka osób w naszej parafii, które stamtąd właśnie przybyły, ale to nie reguła. Ich dzieci to:

• Wojciech 1803 - brak informacji
• Marianna 1805 ślub w 1820 z Górniak Kazimierz
• Stanisław 1809 zmarł 1810
• Salomea 1810 brak informacji w księdze chrztów Konopiskach, ślub w 1826 z Ujma Kazimierz
• Stanisław 1812 - brak informacji
• Anna 1814 zmarła 1820
• Feliks 1817 zmarł 1819
• Tekla 1820 ślub w 1842 z Dębski Wincenty (pierwszy raz nazwa Walaszczyki w aktach małżeństw)
• Agnieszka 1823 - brak informacji

Lubojeński Jan zmarł 1826 mając lat 50, Marianna ponownie wyszła za mąż w 1829 za Zawadzkiego Antoniego krawca lat 60 wdowca z Korzonka, a urodzonego w Częstochowie.

W 1804 drugi ślub najstarszego syna; Walaszczyk Paweł lat 19 i Błaszczyk Katarzyną lat 17. Oni jak ich dzieci odnotowani są w Konopiskach. Żona Pawła Katarzyna pochodziła z Wyrazowa, zmarła w 1847. Ich dzieci narodzone wg metryk w Konopiskach to:

• Agnieszka 1807 ślub w 1826 z Utrata Jan
• Petronela 1810 ślub w 1834 z Kalwicki Jakub służący lat 31 zam. w Walaszczykach
• Marianna 1812,
• Tekla 1818,
• Zofia 1822.

Paweł, który zmarł w 1835 roku jak już wyżej wspomniałem był jedynym i ostatnim męskim potomkiem w tej lokalizacji z nazwiskiem Walaszczyk. Dzieci jak widać to same córki, więc nazwisko zanikło,  jednak nazwa wsi pozostała. Pozostali synowie mogli osiedlić się w innym rejonie.

W latach pięćdziesiątych XIX wieku jeszcze mieszkał w Walaszczykach panieński syn Petroneli Feliks ur. w 1832 lecz potem po ślubie w roku 1857 zamieszkał w Wąsoszu.

W 1817 trzeci i ostatni ślub z tego pokolenia to Bator Piotr lat 24 z Konopisk syn Jakuba i Dobroch Heleny i Walaszczyk Róża z Walaszczyk, ich dzieci:

• Agnieszka 1821, x 1848 Stachura Jan,
• Katarzyna 1824
• Franciszka 1829 + 1832
• Józefa 1833 + 1833
• Teresa 1834,
• Elżbieta 1837, x 1862 Kołaczyk Marcin

Wg „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego …”
Walaszczyki - os., pow. częstochowski, Gm. Dźbów, par. Konopiska. Nie podana w nowszych spisach urzęd. W 1827 r. było 2 dm., 15 mk.²

Mogły to być domy Walaszczyka i Lubojeńskiego. W/w rodziny były odnotowywane we wsi Wyrazów lub Konopisk z racji bliskiej lokalizacji.

Jest też Łężniak Helena, która w 1799 roku rodzi syna Benedykta w Walaszczykach, jednak nic więcej o niej i nim nie wiadomo. Możliwe, że wyszła za mąż w 1803 za Krawczyk Jana i ślad się urywa.

Wkrótce też w latach trzydziestych XIX wieku pojawiały się tu kolejne domy i rodziny. Spowodowane to było rozwojem górnictwa w naszej okolicy i zapotrzebowaniem na siłę roboczą.

Wszystkich rodzin nie wymienię, ale najważniejsze w XIX wieku, których potomkowie żyli do okresu przed II Wojną Światową to: Walaszczyk, Bator, Utrata, Krawczyk, Kożuch, Wypchlak, Bronder, Kościelniak, Badora i Szklarek. Poniżej jest tabela, która przedstawia wszystkich mieszkańców, których udało mi się odnaleźć.

Niestety w „Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego …” w który były informacje o stanie wsi pod koniec XIX wieku nie ma nic oprócz tej w/w z roku 1827, dlatego pozostają tylko księgi metrykalne.

Analizując dokumenty chrztów w okresie 1850-1900 w Walaszczykach mogło być ok. 6 do 8 domów. W ten sposób skrótem przechodzimy szybko do przodu.

Początek XX wieku to nowe rodziny zazwyczaj związki zawierali przyjezdni za pracą mężczyźni z lokalnym kobietami: Kołaczyk, Gruca, Marecki, Gliński, Starczewski, Poks, Kiciński, Ciura, Wit, Imiołczykoraz jeszcze kilka innych nazwisk. Liczba domów mogła wzrosnąć do 10-12. By w latach trzydziestych XX wieku osiągnąć 17 plus dodatkowo leśniczówkę.  

Gdzie znajdowały się pierwsze domu nie jestem w stanie ustalić, trochę pomocna może być „księga meldunkowa”³ z lat trzydziestych XX w., która pomaga bardziej szczegółowo przybliżyć mieszkańców Walaszczyk. Numeracja zaczyna się od kapliczki tzn. strony Wyrazowa i kończy przy drodze Dźbów – Blachownia. Poniższy wykaz domów i mieszkańców nie zawiera osób, a zwłaszcza dzieci, które zmarły jest to stan z okresu 1932-1938. W poniższej tabeli są już zawarte wszystkie osoby.

Dom 1 lokal 1

Badora Franciszek z żoną Pilarz Stanisławą. Franciszek jest tutejszym rolnikiem, Stanisława przybyła z Bieżenia w 1890 roku. W rejestrze mieszkańców wpisani są błędnie rodzice jego (jest Paweł i Pilarz Zofia, a powinno być Jan i Kożuch Katarzyna)

Ich dzieci to: Jan, Krystyna, Anna, Józef, Helena – wszyscy robotnicy oraz Aleksander i Edward jeszcze nieletni.

Wraz z nimi mieszkali lokatorzy przybyli w 1932 z Gnaszyna, Bukowski Mikołaj robotnik z żoną Marianną i córką Haliną.

Dom 1 lokal 2

Badora Józef główny lokator przybył w 1922 robotnik z Hutek wdowiec po Dziubek Wiktorii z żoną Badorą Marianną, tutejszą córką w/w Franciszka i Stanisławy. Ich dzieci to: Janina i Krystyna.

Dom 1 lokal 3

Rodzina Wychowskich – Franciszek robotnik, główny lokator z żoną Franciszką oraz dzieci Józef i Marianna – przybyli ze Złotego Potoku w październiku 1929 roku.

Dom 2 lokal 1

Należał do syna właściciela 1 domu to Badora Antoni kolejarz ponadto miał stopień kaprala w wojsku polskim i żona Dziubczyk Rozalia córka Idziego i Bronder Marianny. Oboje tzn. Antoni i Rozalia urodzeni i zamieszkali w Walaszczykach.

Mieli trzy córki: Marianna Genowefa, Jadwiga, Irena Felicja

Dom 3 lokal 1

Kożuch Piotr właściciel rolnik z Walaszczyk i Grabarczyk Marianna zamieszkała po ślubie w 1925 roku. Ich dzieci to; Kazimierz – robotnik, oraz Karolina, Teofila, Zofia, Bonifacy Piotr, Leonard Karol, Saturn Andrzej. Trzeba im przyznać ż posiadali oryginalne jak na tamte czasy imiona.

Wraz z nimi mieszkały dwie rodziny jako sublokatorzy.

Sławuta Adam robotnik z Opatowa przybyły w 1928 i jego żona Strycowska Genowefa z Grabówki zamieszkała od 1931 roku. Mieli tylko jedną córkę Pelagię urodzoną tutaj.

Drugi sublokator to Pidzik Antoni robotnik z żoną Wielnicką Marią i córką Zofią Anna wszyscy przybyli w 1935 roku z Kamienicy Polskiej chociaż Maria poprzednie zameldowanie miała w Częstochowie.

Dom 3 lokal 2

Rodzina Gruców – Czesław robotnik główny lokator i Kożuch Justyna córka w/w, oraz syn Ludwik, wszyscy z Walaszczyk.

Dom 4 lokal 1

Rataj Teofil był robotnikiem kopalnianym urodzony w Kuźnicy Marianowej i Kołaczyk Apolonia tutejsza oraz dzieci: Krystyna Waleria jak jedyna urodzona w Aleksandrii, Henryk Piotr i Alina już tutaj. Jest nieprawidłowość dotycząca Aliny w księgach metrykalnych brak tego imienia jest tylko Anna Irena.

Dom 5 lokal 1

Jeziorski Ludwik kowal z Bieżenia również kapral przybył w 1929 roku i Kołaczyk Helena siostra w/w Apolonii. Mieli córkę Irenę urodzoną w Bieżeniu a od 1931 zameldowaną już tutaj. Jako sublokator mieszkał z nimi brat Ludwika Mieczysław Antoni robotnik oraz lokatorzy rodzina Wieczorków. Stanisław robotnik urodzony w Truskolasach, żona jego Imiołczyk Anna z Pałysza, córka Irena i matka Anny – Marianna, przybyli w 1933 roku z Gnaszyna.

Dom 5 lokal 2

Pilawka Piotr robotnik Kopalniany z Dźbowa główny lokator, żona Nitkowska Natalia z Gnaszyna i córka Alina tuta urodzona.

Dom 6 lokal 1

Kołaczyk Piotr rolnik urodzony w Kopalni z żoną Badora Anną z Hutek. Ich dzieci to Kazimiera, Leokadia, Waleria. Ponadto dzieci Piotra z pierwszego małżeństwa z Kleć Walerią z Walaszczyk to: Mieczysław i Jan. Piotr zmarł w 1934 i Anna wyszła za mąż za Wojtal Szczepana robotnika z Białej Dolnej k/Kamyka, przybył w 1936 roku.

Wraz z nimi lokator Zieliński Franciszek robotnik z Wielunia, a przybyły z Marianki Rędzińskiej w 1935 roku i jego rodzina. Żona Cholewińska Józefa oraz córki Krystyna i Zenobia, urodzone w Mariance Rędzińskiej, a zamieszkałe w Łojkach, do Walaszczyk przybyły w 1937 roku. 

Ostatni jako sublokator mieszkał Dobosz Wincenty robotnik przybyły z powiatu częstochowskiego.

Wypada aż 12 osób w jednej izbie.

Dom 6 lokal 2

Głównym lokatorem był Patyk Marian robotnik ur w Częstochowie. Jego żona Drożdż Józefa z Boru Zapilskiego i dzieci: Anonina urodzona tam gdzie matka, Bronisław na Grabówce i Czesława w Gnaszynie. Przybyli oni z Liszki w 1927 roku.

Dom 6 lokal 3

Zamieszkały przez rodzinę Szyjów. Antoni robotnik z Konopisk główny lokator. Żona Parkitna Józefa z Aleksandrii i dzieci urodzone w naszej parafii: Bronisław, Stanisława, Kazimierz, Józef i Stefan.

Dom 7 lokal 1

Tukaj Bronisław właściciel, robotnik z Węglowic przybyły w 1929 roku. żona Kołaczyk Ksawera tutejsza córka w/w Piotra i Walerii (dom 6/1), dzieci: Kazimierz i Marianna/

Dom 7 lokal 2

Przybyszewski Stanisław główny lokator robotnik ze Krzeszowic i żona jego wdowa po Gumuła Kazimierzu ze Stopnicy (też mieszkał tu do śmierci) Kuk Antonina z Borku.

Ich córka Zofia i dzieci Antonina z pierwszego małżeństwa: Jan, Zygmunt urodzeni w Niemczech Marianna w Pacanowie i Mieczysław w Grabówce. Wszyscy przybyli w 1927 roku.

Dom 7 lokal 3

Główny lokator robotnik przybył z Mokrej - Witt Ignacy i wżenił się w 1923 w rodzinę Kołaczyków – Mariannę córkę Feliksa, ich dzieci: Wacław, Franciszek, Henryk, Marianna.

Dom 8 lokal 1

Właścicielem była Kleć Zofia wdowa po mężu Karolu z domu Utrata tutaj urodzona. Mieszkała z córką Marianną wnuczkiem Zygmuntem.

Dodatkowym lokatorem był jej syn Kleć Marian robotnik z rodziną. Żona Pierzgalska Helena oraz synowie: Jan Tadeusz, Jerzy, Czesław i Zdzisław. Wszyscy urodzeni i przybyli z Częstochowy w 1935 roku.

Mieli też sublokatorów drugą córkę Zofii - Antoninę z mężem Kamińskim Stanisławem robotnikiem z Wyrazowa i dziećmi: Alfredą i Ireneuszem.

Dom 9 lokal 1

Zamieszkiwała rodzina Poks, właściciel Wojciech robotnik z Konopisk, żona Bronder Weronika z Trzepizur. Ich dzieci to: Jan, Dominik, Sabina, Marianna, Józef Rozalia.

Dom 10 lokal 1

Bronder Paweł tutejszy robotnik (dalsza rodzina z w/w Weroniką) wraz z żoną Jackowską Józefą z Zaborowa okolic Warszawy przybyłą w 1918 oraz ich dzieci: Janina, Antonina, Natalia, Marianna, Stefan, Genowefa. Wszytkie dzieci urodzone tutaj oprócz pierwszej córki urodzonej w miejscowości Błonie

Mieli jednego sublokatora Banasiak Mateusza robotnika przybył w 1925 roku z Poczesny.

Dom 11 lokal 1

Należał do fachowca kowala Imiołczyk Jana urodzonego w Aleksandrii. Jego żona Sztyrczowska / Sztyrczewska Waleria pochodziła z Liszki Dolnej i zamieszkała tutaj od 1916 roku. Mieli syna Floriana i córkę Danielę. Ciekawostką jest, że ta rodzina 17 czerwca 1935 roku wystąpiła z wyznania rzymsko-katolickiego i przystąpiła do Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego. Jest to pozytywny akcent świadczący o świadomości i potrzebie zgłębiania wiary co na pewno nie było łatwe w otaczającym ich społeczeństwie.

Ich sublokator spokrewniony z w/w Walerią – Sztyrczowski Franciszek również należał do S.B.P.Ś.

Był robotnikiem przybył również 1916 z Liszki Dolnej. Jego żona Żelazko Marianna z Liszki. Mieli córkę o ciekawym imieniu Praksyda robotnicę i syna Stanisława. Urodzeni w Liszce, a zameldowani tutaj od 1915 roku.

Dom 12 lokal 1

Gruca Józef tutejszy rolnik, żonę miał z Kuźnicy Marianowem Rataj Mariannę. Wraz z nimi dzieci Józefa z pierwszego związku po Kleć Antoninie: Marianna, Alfons, Karol. Pierwszym sublokatorem był Jędras Antoni przybyły w 1927 roku z Rudnik a urodzony w okolicach Sieradza. Drugim był Urbański Władysław przybył z Brzeźnicy w 1928 roku, obaj to robotnicy kopalniani.

Dom 13 lokal 1

Właścicielka Kołaczyk Marianna z domu Wącław urodzna w Dźbowie, wdowa po Feliksie, który zmarł w 1921, a urodził się w Konopiskach. Ich dorosłe dzieci to: Stanisława, Weronika i Teofil byli robotnikami. Nieletni to Anna i Stanisław.

Dom 14 lokal 1

Kiciński Ignacy robotnik z Liszki właściciel domu, przybył w 1899 roku Żona jego Śmietana Marianna również z Liszki przybyła w 1909. Tutaj urodziły imię wszystkie dzieci – 4 córki: Petronela, Lucyna, Aniela, Natalia.

Wcześniej mieszkali z nimi rodzice Ignacego; zmarły w 1915 Kiciński Szymon l. 77 ur. Brzeziny syn  Franciszka i żona jego zmarła w 1927 Jagoda Julianna l. 92 ur. Koziegłowy, córka Rocha i Marianna

Dom 15 lokal 1

Brondel, a właściwie Bronder Wojciech urodzony tutaj, rolnik gospodarz. Syn w/w Antoniego przybyłego ze Śląska. Jego żona pochodziła z Jamek Adler Anastazja i zamieszkała tutaj w 1911 roku. Mieli 3 córki i tyle samo synów: Helena, Józefa, Józef, Stanisław, Józefa i Marianna.

Dom 15 lokal 2

Zamieszkiwała rodzina Wawrzyńczyk, Antoni lokator główny robotnik z okolic Kamieńska przybył w 1921 roku. Jego żona z Kos lub Bronder pochodząca z Liszki Dolnej, przybyła w 1931. Pierwsza córka Alicja rodziła się w Gnaszynie, druga Krystyna już tutaj

Dom 16 lokal 1

Właściciel Ciura Jan robotnik urodzony w Brzezinach k/ Huty Starej, przybyli w 1920 roku z Gnaszyna, gdzie urodziła się jego żona Frajtak Marianna. Tam też urodzili się ich synowie Stefan i Leon. W Walaszczykach doczekali się kolejnych potomków: Kazimierz, Tadeusz, Bronisław i córka Daniela.

Dom 17 lokal 1

To ostatni dom nie licząc „Leśniczówki”. Należał do Dziubczyk Franciszka syna Idziego w/w.  Urodzony tutaj właściciel domu, robotnik, kapral w WP. Żona Jego Szymanik Genowefa z Dźbowa i syn Czesław oraz nie ujęta w spisie Wanda Mieczysława. Aktu zgonu nie znalazłem.

Mieli lokatora robotnika Rządkowskiego Stanisława, przybył w 1933 z Zarębie k/ Przyrowa.

Dom 17 lokal 2

Lokatorem głównym był Konopa Józef urzędnik który przybył w 1926 roku z okolic Włoszczowej.

Tutaj znalazł żonę Dziubczyk Władysławę i urodziły im się dzieci Rajmunda i Włodzimierz.

Leśniczówka

Była przypisana do Walaszczyk, jednak znajdowała się w zupełnie innym miejscu. Aby dotrzeć do tego domu należało udać się z Walaszczyk w kierunku Blachowni ok. 300 m i na lekkim zakręcie w prawo, skręcić w lewo do lasu. Po ok. 100-150 m był dom wraz z zabudowaniami gospodarskimi.  Zamieszkiwał go Skrzypczak Antoni gajowy Lasów Państwowych urodzony w Barkach k/ Poznania. Żona jego Jankowska Franciszka z Krajewic też okolice Poznania. Wraz z nimi dzieci, które rodziły się w różnych miejscach co świadczy, że często zmieniali miejsce zamieszkania. Antoni i Ludwik (nauczyciel) rodzili się w Gostyniu. Jan i Henryk w Parzymiechach, skąd przybyli całą rodziną do Walaszczyk w 1932 roku. Córka Anna rodziła się w Stawkach k/ Dźbowa.  W Leśniczówce jako lokator główny mieszkał również drugi gajowy Kluczniak Józef urodzony w Przystajni. Jego żona Głąb Władysława z Cisia, dzieci Zenon i Marian urodzili się we wsi Jezioro i wszyscy przybyli z Cisia również w 1932 roku. Dodatkowo sublokatorem był też brat w/w Władysławy – Głąb Ludwik robotnik.

Jako jedyni w/w gajowi posiadali służbę Tylkowską Anielę z Niegowy.

Wraz z sołtysem Walaszczyk wybrałem się w to miejsce. Z przekazów ustnych od pana Parkitnego dowiedziałem się, że dom był jeszcze w latach ’70-stych. Wtedy też spaliła się stodoła. Od II Wojny Światowej zmieniali się również właściciele. Ostatni wyprowadzili się najprawdopodobniej w latach ’80-tych, a po budynku zostały niewielkie ślady, kilka kawałków cegieł. Czy dom rozebrano czy rozkradziono trudno powiedzieć.

O ile domy w Walaszczykach były modyfikowane, stawiane nowe i układ wsi niewiele się zmienił to po Leśniczówce zostało wspomnienie.  Wprawne oko zauważy pozostałości - nieco inny teren niż typowo leśny, w którym były zabudowania, podwórko i drzewa owocowe. Na mapie z roku 1839 roku jest miejsce opisane jako „Piotrzak” mniej więcej w miejscu gdzie jest wspomniana leśniczówka. Trudno mi określić czy to na sto procent jest to samo miejsce czy to Pałysz, którego nie ma na mapie.     

Podsumowując wykaz domów mamy 18 budynków, których zamieszkiwało ok. 200 osób, więc średnio wypada nam po 11 osób w jednym budynku. To stan na lata trzydzieste XX wieku. Obecnie ilość domów to 40 i powstają nowe. Na przestrzeni ok. 100 lat mieszkańców ubyło zamiast przybywać, jest to związane głównie z rynkiem pracy i zmianą tzw. „modelu rodziny”.  

Sama wieś Walaszczyki jest położona w zacisznym miejscu wokół lasów, pomiędzy miejscowościami Wyrazów, Blachownia, Dźbów i Konopiska. Dotychczas mieszkańcy mieli względny spokój, obecnie niestety nie oszczędza ich autostrada, z której hałas może być najbardziej uciążliwy dla tych zamieszkałych wzdłuż „jedynki”.  

Mieszkańcy to początkowo byli rolnicy, natomiast bardzo szybko z racji powstających wokół kopalni, zostali robotnikami/ wyrobnikami przy kopalni.

Jedną z moich ulubionych rzeczy jest wyszukiwanie ciekawych imion obecnie zapomnianych lub rzadko nadawanych. W Walaszczykach do takich należały:

Imiona żeńskie – Anastazja, Aniela, Apolonia, Bronisława, Cecylia, Daniela, Florentyna, Franciszka, Genowefa, Henryka, Ksawera, Konstancja, Kunegunda, Leonarda, Leokadia, Lucyna, Łucja, Pelagia, Petronela, Pietryna, Sabina, Salomea, Stanisława, Rajmunda, Rozalia, Róża, Tekla, Teofila, Waleria, Wanda,

Imiona męskie – Adolf, Czesław, Dominik, Eustachiusz, Feliks, Florian, Ignacy, Ireneusz, Kacper, Konstanty, Ksawery, Ludwik, Stefan, Szczepan, Teofil, Wacław, Walerian, Wawrzyniec, Wincenty, Zygmunt

Poniżej w tabeli są (mam nadzieję) wszystkie osoby, które w swoim życiu choć przez jakiś okres czasu zamieszkiwały Walaszczyki. Dla ułatwienia miejsca urodzenia prowadziłem kolory dla najważniejszych miejsc. Osoby w nawiasach to „panieńskie” dzieci, przed zawarciem małżeństwa, M oznacza narodziny dziecka martwego.

Poniżej zgony osób, których nie udało mi się przyporządkować do domów jak i do powyższej tabeli. Zamieszkiwali krótko, część z nich była spokrewniona z mieszkańcami, inni byli przybyszami za pracą i mieszkali jako sublokatorzy. (Na czerwono osoby, które odnotowałem w aktach zgonu z Walaszczyk, a nie mam dodatkowego potwierdzenia, że mieszkali tutaj)

1. Z 1835 Kulak Sebastian l. 40 służący kawaler
2. Z 1835 Pietrzak Barbara lat 58, wd. dzieci: Kacper, Petronela, Katarzyna
3. Z 1853 Kowalik Kazimierz l. 14 służący, o Jan i Teresa
4. Z 1854 Kożuch Antoni lat 76 ż. Siudeja Helena, o. Antoni
5. Z 1855 Utrata Jan l. 60 gospodarz, ż. Kozak Marianna, o Jakub i Kunegunda
6. Z 1856 Wolnicz Jan l. 40 ż. Pisarek Agnieszka
7. Z 1857 Drozd Marianna l.63 wyrobnica ur. Poczesna wd., o. Wielichowski Feliks i Marianna
8. Z 1874 Godlewski Wojciech l.74 strzelec ż. Sowińska Józefa ur. Podlesie
9. Z 1875 Kożuch (Siudej) Helena l.96 robotnica, wd. po Antonim ur. Malice,
10. Z 1885 Kościelniak Marianna l.80 wd. ur. Brzóska, o. Kosarga Karol, m. Katarzyna
11. Z 1902 Górniak Wojciech l.37 ż. Konstancja ur. w Walaszczykach zm. Wygoda
12. Z 1909 Kołaczyk Stanisław l. 23 ur. Kopalnia o Marcin i Kukuła Agnieszka
13. Z 1913 Lubański Stanisław 45 ur. Stara Wieś /Biała wd.
14. Z 1926 Wijata Jan l. 45 ur. Radomsko ż Drozd Katarzyna o Michał i Marianna
15. Z 1926 Imiołczyk Magdalena l.65 m. Jakub ur. Dzbów, o.Pilawka Karol i Sterczowska Magdalena
16. Z 1927 Bąk Stanisław l.28 Włoszczowa ż Srokal Marianna o Antoni i Marianna
17. Z 1929 Pilawka Teofil l. 31,ur Dźbów ż Kasperek Agnieszka o. Jan i Wącław Łucja
18. Z 1934 Parkitna Katarzyna l.84 wd. z Truskolas
19. Z 1936 Wojtal Stanisława l.24 z Białej Górnej panna o Szczepan i Skowronek Józefa

Jak zwykle proszę o dodatkowe informacje, które wzbogacą historię wsi Walaszczyki oraz o korektę jeśli gdzieś popełniłem błąd. 

Marcin Fedoniuk Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 

1- „Konopiska-U-1791-1799 – Indeksacja p. Stanisława Jagier”

2-„Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”. F. Sulimierski, tom XII s.901” – druk 1892

3- Archiwum Państwowe w Częstochowie, Rejestr mieszkańców gminy Dźbów wieś Walaszczyki [nr domów 1-17] ; 1932-1939; sygnatura: 8/63/0/41