Czarny Las Ewangelisty metryks

PRZESYŁAM LISTĘ KOLONISTÓW, WŚRÓD KTÓRYCH JEST RÓWNIEŻ MÓJ PRAPRAPRADZIADEK LEONHARD NENNINGER (POZYCJA 41 ROK 1803), ZAŁOŻYCIEL RODZIN NAJNIGIERÓW W POLSCE
JEST TO FRAGMENT LISTY ODESKIEJ
SŁAWOMIR NAJNIGIER WROCŁAW

---

Altpreussische Geschlechterkunde, S. Prussia (T. Stangl) Published by the Odessa Digital Library - 24 Feb 2001 www.odessa3.org Revised 18 Jan 2003

---

HILSBACH CZARNY LAS LISTA KOLONISTÓW W LATACH 1802 1806
ŻRÓDŁO:

ab Dez. 1802:

11. Heilsbach [Hilsbach / Czarny Las, Po.] Amt Krzepice:



1. [El.] Mackweiler
2. Boos/Roos Johann 3 [Schwarzerden, Rh.] Swarzenden
3. Kessler Jacob 5 Pfalz [Weinsheim, Rh.] Weinheim (fehlt [missing] 1806) [Glueckstal-Od?]
4. Degenstein Peter 4 Pfalz [Rheinland] Weinheim [bei Bad Kreuznach]
5. Dersam Adam 7 Pfalz [Rh.?] Weichern [Weinheim?]
6. Wiekenhaeuser Carl 5 Pfalz [Rh.?] Duesenbach (Wilkenhauser)
7. Dielbeck Johann 7 Pfalz [Schwarzenden, Rh.]Swarzenden
8. Wiekenhaeuser Adam 5 Pfalz [Hundsbach, Rh.?] Hilsbach [Baden?] (Wilkenhauser)
9. Billmann Johann 17 Pfalz [Schwarzenden, Rh.] Szwarzenden (Bielemann)
10. Weins [Weinz] Martin 5 Pfalz [Schwarzenden, Rh.] Swarzenden [to Neudorf-Od 1808]
11. Weins [Weinz] Elisabeth 3 Pfalz [Rheinland?] [Schwarzenden?]
12. Dielfuchs Johann 2 Pfalz [Rheinland] Siesbach [Seesbach bei Kirn]
13. Behner Mathias 5 (Bochner/Boehmer)
14. Freuyburger Friedrich 3 [Baden bei Karlsruhe] Auerbach
15. Argenstein Johann 3 [Baden bei Karlsruhe] Auerbach (Angerstein)
16. Stieglitz Bartholomaeus 4 Truppen [Rheinland] Maehren [bei Koblenz]
17. Messinger Johann 12 [Rheinland] Pferdsfeld [bei Kirn [(Dez. 1802)
18. Schauer Friedrich 10 Franz. Rep. Bakenkut (Dez. 1802)
19. Graeff/Graff Jacob 4 Franz. Rep. [Hilsbach, Ba.?] Hilsbach [Hunspach, El.?] (Dez. 1802)
20. Schuck/Schuch Johann 6 Franz. Rep. Hestighawen (Dez. 1802) [Schoch]
21. Dettling Johann 3 Franz. Rep. Walperts [Walbourg?] (Dilling/Dittling)

neu Juni 1803:
22. Ahl Friedrich 7 Franz. Rep. [El.] Mackweiler [Bergdorf-Od., 1816]

neu Juli 1803:
23. Meyer George 6 Franz. Rep. Nirroden [Niederroedern, El.]
24. Emrich Abraham 6 Franz. Rep. [Rheinland] Weihzenberg [Heinzenberg? bei Kirn]
25. Scherer Philipp 4 Franz. Rep. [Rheinland] Hochstaedter [Hochstaedten bei Kirn]
26. Scherer Reinhard 8 Franz. Rep. [Rheinland] Hochstaedter [Hochstaedten bei Kirn]
27. Holler Ludwig 8 Franz. Rep. [Rheinland] Hochstaedter [Hochstaedten bei Kirn]

[Seite 320]

Nr. Name Vorname Pers. Herkunftsland Bemerkungen
[Surname] [First Name] [Persons] [Land of Origin] [Remarks]

28. Boos/Roos Heinrich 5 Franz. Rep. [Rheinland] Heinzenberg [bei Kirn]
29. Glaser George 8 Franz. Rep. [Rheinland?]Exthaphal [Entenpfuhl? bei Kirn]
30. Endersch Witwe 5 Franz. Rep. [Rheinland] Oberhausen [bei Kirn] (Philipp Enders)
31. Helm Leonhard 4 Franz. Rep. [Rheinland] Oberhausen [s. Frd.Grg.-Neudorf, Od.]
32. Kohler Nicolaus 8 Pfalz [El.] Mackweiler (Koehler) (Juli 1803)
33. Eva Ludwig 7 Franz. Rep. [Niederroedern, El.] Nirroden (Juli 1803)
34. Klein Johann 7 Franz. Rep. [Rheinland] Pferdsfeld [bei Kirn] (Juli 1803)
35. Zervass Friedrich 2 Franz. Rep. [Heinzenberg, Rh.] Weinzenberg [sic] (Juli 1803)
36. Hoffmann Philipp 7 Franz. Rep. [El.] Mackweiler (Juli 1803)[Bergdorf, Od.]
37. Porzer Christoph 3 Franz. Rep. Betingheim (Juli 1803)
38. Weins [Weinz] Jacob 1 Franz. Rep. [Schwarzenden, Rh.] Swarzenden
39. Riegler Matthias 6 W Walstadt
40. Lummelt George 6 W Walstadt (Lampert/Lummert)
41. Kenninger Leonhard 2 W Walstadt (Nenninger)
42. Leypold Johann 5 W [Niederroedern, El.] Nirroden
43. Frey Jacob 3 W [Niederroedern, El.] Nirroden
44. Batter Joseph 2 Reich [Rh.?]
45. Leberecht Joseph 6 W [Rheinland?] Pferdsweiler [Pfersfeld, Rheinland?]
46. Joest [Just?] Adam 6 W Goest [Just?]
47. Kammer Jacob 4 W [Niederroedern, El.] Nirroden (Kammerer) [Neudorf, Od.]
48. Portenheim Andreas 9 W [Rheinland] [Bad] Sobernheim
49. Schmidt Philipp 8 W [Rheinland] Schernheim [Bad Sobernheim, Rh.]
50. Beck Friedrich 4 W [Rheinland] [Bad] Sobernheim
51. Schaefer Abraham 5 W [Rheinland] [Bad] Sobernheim
52. Boos Conrad 2 Franz. Rep [Rheinland?] [Heinzenberg bei Kirn?]
53. Pfalzer Nicolaus 5 W [Rheinland?] Pferdsweiler [Pfersfeld, Rheinland?]
54. Zervess Nicolaus 4 W [Rheinland?] Pferdsweiler [Pfersfeld, Rheinland?}
55. Klotz Maria 11 W [Rheinland] Hochstaedter [Hochstaedten bei Kirn]
56. Lorenz Heinrich 1 W [Schwarzerden, Rh.] Swarzenden
57. Krein Conrad 6 W [Schwarzerden, Rh.] Swarzenden [Neudorf, Od. 1808]
58. Klein Peter 4 W Kulenbach [Salmbach, El.]
59. Klein Johann 7 Franz. Rep. [?Salmbach, El.]
60. Mueller Carl 5 W [El.?] Kahenbach [?Salmbach, El.]
61. Nold/Noll Philipp 5 W Kulenbach [Salmbach, El.] [Franzfeld, Od. 1808]
62. Mueller Heinrich 5 W [Rheinland] Gehlweiler [bei Kirn]
63. Oesterreich Friedrich 7 W
64. Assmann Nicolaus 6 Franz. Rep. [Rheinland] Gehlweiler [bei Kirn]
65. Buss/Ruff George 2 W [Rheinland] Gehlweiler [bei Kirn]
66. Immelbrandt Andreas 5 Schweiz
67. Schmidt Michael 7
68. Walz Johann 6 [Neidlingen-W.] [Neudorf-Od., 1808][see Kol Nrs 5, 10 & 25]
69. Wagener Johann 7 Franz. Rep.
70. Heinz Elias 7
71. Gienger George 3 [Neidlingen-W.?] [Neudorf-Od., 1808]
72. Sengle/Single Ludwig 2 W Endingen
73. Schneider Schmidt 4 W [Rheinland] Pferdsfeld [bei Kirn]

neu ab 1804:
21. Boehner Mathias 5 Sietbach
Goest Adam 6 Laitershausen [Joest?; Just?]

neu 1805:
Schwarz Johann 2 W
Bowry/Boury Johann 4 W
Bollinger [Friedrich] Jacob 8 W [Burgstall] [?son, Michael-Neudorf, Od. 1808]
Bollinger Johann 8 W [Burgstall?]

[Seite 321]
Nr. Name Vorname Pers. Herkunftsland Bemerkungen
[Surname] [First Name] [Persons] [Land of Origin] [Remarks]

Rotter Joseph 2 Nirroden [Niederroedern, El.]
Booss/Roos Conrad 2 Pferdsweiler [Pfersfeld?, Rh.] [bei Kirn, Rheinland?]
Watmeler Maximilian 2 Nirroden [Niederroedern, El.]
Bollinger George 5 W [Burgstall?]
Bollinger Jacob 4 W [Burgstall?]
Kahner Johann 5 W

neu ab 1806:
Balzer Christoph 4 Fr. Rep.

Thank you so much for sharing this information!

Can I please confirm I am reading it correctly that a man called Ludwig Holler (family of 8 in total) arrived in July 1803?

I have attached document I found in church books - refers to "cuter" - cutter?
familysearch.org/ark:/61903/3:1:33SQ-GPC...3D2115410&cc=2115410

familysearch.org/search/catalog/1963608

To prawda. Hillsbach należał do katolickiej Parafii w Białej. Księgi urodzin, małżeństw prowadzili księża katolicy

Na następnej stronie znajduje się pierwszy wpis dotyczą Rodziny Najnigierów.
Jest to potwierdzenie chrztu Elżbiety z roku 31 października 1804 , pierwszej osoby z rodziny urodzonej w Polsce

Witam
bardzo zainteresowało mnie to źródło, na które Pan się powołuje
niestety mam trudności z poruszaniem się po nim,
czy mógłby Pan mi "łopatologicznie" wyjaśnić jak się po nim poruszać - czy są tam też dane dotyczące Mazowsza, część przodków tam przybyła na pocz. XIX w i mają typowo niemieckie nazwiska - jak można spróbować ich znaleźć z góry dziękuję i pozdrawiam Marzena

Nie jestem historykiem. Ale dla Kolonii Hilsbach (Czarny Las) sposób prowadzenia ksiąg metrykalnych zmieniał. Źródło: źródło: Archiwum Państwowe w Częstochowie opis zespołu archiwalnego pn. Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Białej Górnej, [1808] 1826-1911, nr zespołu: 108 /00
Cytuję
[Regulacje od roku 1807]

Powstanie pod protektoratem Francji Księstwa Warszawskiego spowodowało wprowadzenie na części ziem polskich francuskiego systemu prawnego. Szczególny wpływ Francji widoczny jest w proklamowanej 22 lipca 1807 roku, konstytucji Księstwa Warszawskiego. Na podstawie artykułu 69 wspomnianego konstytucji na terenie Księstwa obowiązujące stały się przepisy Kodeksu Cywilnego Napoleona. Uzupełnieniem do tego artykułu był dekret króla saskiego i księcia warszawskiego Fryderyka Augusta I z 27 stycznia 1808 roku (obowiązujący od 1 maja 1808 roku) o wprowadzeniu urzędów stanu cywilnego i prowadzenia przez te urzędy metrykalnych akt stanu cywilnego. Księgi urzędów stanu cywilnego prowadzić mieli urzędnicy świeccy, ale wobec braku osób odpowiednio wykształconych zadanie to powierzono duchownym. Kolejny dekret księcia warszawskiego z dnia 22 lutego 1809 roku wprowadził kolejność dokonywania czynności prawno ? religijnych. Najpierw należało spisać akt cywilny, potem dokonać religijnej czynności. Równocześnie wobec możliwego sprzeciwu wobec prowadzenia postępowania rozwodowego ten rodzaj czynności prawnych powierzono prezydentom, burmistrzom lub wójtom. Z okresu od 1808 roku do 1825 roku archiwa państwowe przechowują w swoim zasobie jedynie unikaty, w których zapisywane były wszystkie akty urodzenia, małżeństw lub zgonów niezależnie od wyznania.

[Regulacje od roku 1826]

Prawna sytuacja zapoczątkowana wprowadzeniem Kodeksu Cywilnego Napoleona trwała aż do 13 czerwca 1825 roku. W zmienionej sytuacji prawno - administracyjno ? państwowej ogłoszono pierwszą księgę Kodeksu Cywilnego dla Królestwa Polskiego. Wówczas to akta stanu cywilnego złączono z metrykami kościelnymi. Księża mieli najpierw wypełnić obowiązek religijny a potem dopiero tę czynność poddać spisaniu. 24 czerwca 1835 roku ukazało się prawo o małżeństwie, w którym cywilne skutki małżeństwa podano sądom cywilnym, religijne skutki oddając władzom kościelnym. Na skutek poszczególnych zmian prawnych opisywanych wyżej wprowadzono od 1826 roku jednolity w Królestwie Polskim system prowadzenia ksiąg metrykalnych. Duchowni jako urzędnicy stanu cywilnego sporządzali dwa identyczne egzemplarze metryk. Pierwszy określany jako unikat (zwany też pierwopisem lub oryginałem), pozostawał na parafiach i przeznaczony był początkowo do bieżącej działalności Kościoła. Unikaty prowadzono w trzech seriach. W odrębnych księgach rejestrowano akta urodzeń, akta małżeństwa i akta zgonów. Każda księga unikatowa prowadzona była przez okres od kilku do kilkunastu lat, aż do wyczerpania się typu księgi metrykalnej. Duchowni byli obowiązani także do prowadzenia księgi podzielonej na trzy części: urodzonych, zaślubionych i zmarłych. Księga ta, jako duplikat (wtóropis), zamknięta była każdego roku i oddawana do archiwum hipotecznego właściwego sądu. Oprócz ksiąg metrykalnych urzędnicy stanu cywilnego prowadzili tak zwane alegata (nazywane także: aktami zbiorowymi, dowodami do akt małżeństw, aneksami), składające się z dokumentów potwierdzających tożsamość osoby. Najczęściej były to akta urodzeń przyszłych małżonków, a w przypadku niemożności dostarczenia takowego ? akta znania, czyli potwierdzenia przez świadków znajomości osoby.
Formę i treść poszczególnych rodzajów aktów regulowały postanowienia Kodeksu Cywilnego. Przykładowy zapis w księdze winien zawierać: datę sporządzenia aktu, imiona i nazwiska, miejsce zamieszkania osób stawiających się oraz ich świadków, odpowiednie formuły dotyczące chrztu dziecka, nazwisko panieńskie matki w przypadku chrztu dziecka, oświadczenie osoby duchownej i świadków o zawarciu ślubu, nazwisku panieńskim oblubienicy, w przypadku aktu zgonu nazwisko panieńskie osoby zmarłej, odpowiednie formuły prawne informujące o śmierci. Dla uniknięcia nieporozumień, pomyłek lub przekłamań daty zapisywano słownie.
Niedozwolone były wszystkie skreślenia i skróty. Pomyłki poprawiano na marginesie aktu opatrując parafą ksiądz proboszcz. Poprawki te w protokole sprawdzenia odnotowywał ksiądz dziekan sprawdzający akta.

[Regulacje od roku 1868]

Do roku 1867 akta sporządzano w języku polskim. Od 1868 roku zgodnie z postanowieniem Komitetu Urządzającego Królestwa Polskiego wprowadzono język rosyjski. Na przełomie 1867 / 1868 roku zaczęto stosować podwójną datację według kalendarza juliańskiego, obowiązującego w Cesarstwie Rosyjskim (stary styl) i używanego dotychczas w Królestwie Polskim ( nowy styl ) kalendarza gregoriańskiego. W XIX wieku różnica między kalendarzem gregoriańskim, a juliańskim wynosi 12 dni. Od 1 marca 1900 roku zwiększyła się do 13 dni.
Charakter dokumentacji pozwala na prześledzenie sposobu sporządzania ksiąg metrykalnych omawianej parafii. Zachowały się unikaty aktów stanu cywilnego z lat 1808 - 1825, duplikaty zaś z lat 1826 - 1901. Stosunkowo ważne są także adnotacje umieszczone na końcu poszczególnych ksiąg mówiące o ich zamknięciu, lub typie księgi (urodzenia, małżeństwa, zgonu), osoby sprawdzającej, dalszej drogi księgi oraz powołanie się na akty normatywne dotyczące charakteru wpisu przy sprawdzeniu księgi czy też jej dalszemu przekazywaniu. Protokoły kontroli aktów wpisywali dziekani dekanatu częstochowskiego.

W okresie od 1808 roku do 1901 roku Parafia Rzymskokatolicka pod wezwaniem Świętego Stanisława Biskupa Męczennika w Białej Górnej obejmowała następujące miejscowości: Antoniów, Biała Górna, Biała Dolna, Dembowa Góra, Dudki, Gruszewnia Pustkowie, Florków, Kalej, Kolonia Hilsbach (od 1821 Czarny Las), Krzyżówka, Kuźnica, Kuźnica Lechowe, Lubojna, Lubojenka, Mierzonów, Niwka, Papiernia Kopiec, Podpapiernia, Poremba, Przysieka Pustkowie, Pustkowie Błeszyńskie, Pustkowie Franciszka, Pustkowie nad Kuźnicą, Pustkowie Pleszczyny, Pustkowie Wrzeciono, Pustkowie Żabieniec, Radostków, Stare Borowe, Szarlejka, Tilmanshoff, Tylin, Wierzchowisko, Wola Hankowska, Wola Kiedrzyńska, Wólka Hankowska.

[Regulacje od roku 1946]

Przedstawione powyżej zasady rejestracji akt stanu cywilnego z tylko niewielkimi modyfikacjami obowiązywały na terenie zaboru rosyjskiego do roku 1945. Z dniem 1 stycznia 1946 roku utworzono, na podstawie przepisów dekretu Rady Ministrów z dnia 25 września 1945 roku Prawo o aktach stanu cywilnego, właściwie terytorialne urzędy stanu cywilnego.
Zawartość: Akta stanu cywilnego gminy Biała Górna z lat 1808 - 1825, w tym:
Akta urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1808 - 1825, alegata z lat 1808 - 1821, 1823 - 1825 w układzie chronologiczno - rzeczowym, sygn. 1 - 45.
Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Białej Górnej z lat 1826 - 1901,

Witam.

W uzupełnieniu do w/w tematu dot. ksiąg metrykalnych:

Księgi metrykalne w rozwoju dziejowym.

Obowiązek zapisywania udzielanych w parafiach rzymskokatolickich ślubów i chrztów wprowadził sobór trydencki 11 XI 1564 r. W ramach dekretu Tametsi dubitandum, normującego prawo małżeńskie, sobór postanowił, że w prowadzonych przez proboszczów księgach zaślubionych powinny znajdować się wpisy dotyczące imion nowożeńców, świadków ślubu oraz dzień, miesiąc, rok i miejsce zawarcia małżeństwa. W podobny sposób nakazał sobór prowadzenie ksiąg ochrzczonych. Każdy wpis chrztu zawierać miał odtąd: imię i nazwisko dziecka, datę uroczystości, imiona rodziców, imiona i nazwiska rodziców chrzestnych oraz dane dotyczące osoby udzielającej chrztu.

W postanowieniach soboru nie było żadnej wzmianki o konieczności prowadzenia ksiąg zmarłych. Dopiero tzw. Rytuał Rzymski wydany w 1614 r. przez papieża Pawła V nałożył na proboszczów parafii rzymskokatolickich obowiązek prowadzenia pięciu kategorii ksiąg metrykalnych: ochrzczonych, bierzmowanych, zaślubionych, zmarłych i tzw. status animarum, czyli ksiąg zawierających wykazy parafian. Określono jednocześnie szczegółowo formę i treść poszczególnych wpisów.

W Polsce synody kościelne zajęły się zagadnieniem metryk kościelnych dopiero w drugiej połowie XVI w., a więc w okresie potrydenckim. Prowadzenie ksiąg metrykalnych latach wcześniejszych należało do rzadkości, chociaż zalecały jej już: w 1459 r. synod krakowski i w 1506 r. synod poznański.

Obowiązek rejestracji parafialnej ochrzczonych i zaślubionych wprowadziły polskie synody potrydenckie w latach 1579-1602, obwarowując go jednocześnie bardzo wysoką karą dziesięciu grzywien. Dla całej Polski decydujące znaczenie miał jednak dopiero synod prymacjalny piotrkowski z 1607 r., któremu przewodniczył kardynał prymas Bernard Maciejowski.

Nakazał on prowadzenie w parafiach ksiąg ochrzczonych, bierzmowanych, zaślubionych, komunikujących na Wielkanoc oraz statystyki parafialnej, podając równocześnie szczegółowy formularz dla poszczególnych wpisów metrykalnych. Do prowadzenia ksiąg zgonów zobowiązał polskie duchowieństwo dopiero Rytuał Piotrkowski, wprowadzony do wszystkich diecezji i archidiecezji polskich w 1631 r. Synod Łucki biskupa Gembickiego z 1641 r. nakazał proboszczom osobiste dokonywanie wpisów, a synod płocki z 1733 r. ustalił, że księgi metrykalne dla większej wiarygodności powinny być na wszystkich stronicach liczbowane, a poszczególne wpisy numerowane według dat. Zalecenie późniejszych synodów polskich kładły główny nacisk na staranne i oddzielne prowadzenie trzech kategorii ksiąg (chrzty, śluby i zgony) oraz pieczołowite ich przechowywanie. Stan ksiąg metrykalnych kontrolowały wizytacje parafialne przeprowadzane w obrębie poszczególnych diecezji. Bieżące prowadzenie metryk oceniali ówcześni wizytatorzy częstokroć niekorzystnie, ze względu na łączne sporządzanie zapisów ślubów i chrztów, brak rejestracji zgonów, nieczytelność wpisów i ich przemieszanie chronologiczne. W drugiej połowie XVIII w. zaznaczyła się stopniowa poprawa w prowadzeniu ksiąg metrykalnych, co związane było ze wzmożoną aktywnością administracyjną władz kościelnych, podniesieniem poziomu wykształcenia duchowieństwa parafialnego oraz wzrostem znaczenia samych metryk, których uwierzytelnione odpisy zaczęły nabierać mocy prawnej. Narzuciło to konieczność dokładnego zabezpieczania ksiąg, bądź przez deponowanie ich w archiwach diecezjalnych, bądź też sporządzanie z nich corocznych odpisów do dyspozycji władz państwowych.

Duże zmiany w organizacji Kościoła rzymskokatolickiego wprowadził pierwszy rozbiór Polski. Diecezja przemyska znalazła się w granicach cesarstwa austriackiego. W 1782 r. cesarz Józef II samowolnie wcielił do diecezji przemyskiej okręg zamojski czyli galicyjską część diecezji chełmskiej (51 parafii). Jednak już w 1815 r. okręg zamojski oraz obwód tarnowski wcielono do Królestwa Polskiego.

W okresie rozbiorów kościelna rejestracja metrykalna nabrała charakteru urzędowej ewidencji ruchu ludności, w związku z uznaniem jej za akta stanu cywilnego. W zaborze austriackim proboszczowie parafii mianowani zostali urzędnikami stanu cywilnego patentem cesarskim z 15 III 1792 r. Dekret z 9 VIII 1796 r. rozciągnął to prawo na duchownych, będących pracowniami konsystorzy biskupich. Tak więc każdy proboszcz prowadzący akta stanu cywilnego był równocześnie podległy władzy kościelnej i państwowej. Reformę formularza ksiąg metrykalnych metrykalnych Galicji przeprowadzono na mocy patentu cesarskiego Józefa II z 20 II 1784 r. Zaniechano wówczas dawnej staropolskiej formy wpisów opartej na Rytuale Rzymskim i Rytuale Piotrkowskim. Rozporządzenie cesarskie ogłoszone 7 IV 1784 r. przez konsystorze biskupie we Lwowie, Przemyślu i Tarnowie nakładało na proboszczów parafii obowiązek prowadzenia trzech odmiennych rejestrów: ksiąg urodzonych, ksiąg ślubów i ksiąg zgonów. Wpisy powinny być dokonywane w języku łacińskim, osobno dla każdej wsi wchodzącej w skład parafii.

Była to nowość w stosunku do ksiąg staropolskich, które w jednym tomie zawierały zapisy dla całe parafii. Dużą innowacją było także wprowadzenie rubryki „urodzony” w księgach urodzeń oraz „zmarły” w księgach zgonów, podczas gdy księgi staropolskie były właściwie księgami chrztów i pogrzebów. Księgi urodzonych zawierały odtąd następujące rubryki: datę urodzin i chrztu dziecka (rok, miesiąc, dzień), jego imię, płeć i status (małżeńskie, pozamałżeńskie), imiona i nazwiska rodziców i ich wyznanie, imiona i nazwiska chrzestnych i ich zawód. Do ksiąg zaślubionych wpisywano dane dotyczące przebiegu ceremonii oraz jej uczestników: datę ślubu, personalia nupturientów (imiona, nazwiska, wyznanie, wiek, stan cywilny, numer domu) oraz świadków (imiona, nazwiska, zawód). We wpisach do ksiąg zmarłych uwzględniono: rok, miesiąc, dzień śmierci, numer domu, imię i nazwisko zmarłego, jego wyznanie, płeć, wiek, rodzaj choroby lub przyczynę śmierci, która wpisywana była zgodnie z diagnozą lekarza. Taki formularz obowiązywał faktycznie przez cały okres zaboru austriackiego. Dekretem gubernialnym z 1797 r. i 6 VII 1803 r. nowe zasady prowadzenia metryk wprowadzono na tereny zabrane przez Austrię w wyniku trzeciego rozbioru