Prośba o przetłumaczenie aktu małżeństwa z języka rosyjskiego

Pani Elżbieto zgadza się jest dyskusyjny temat bo;

"Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się na cmentarzu prawosławnym (Doły) przy ul. Telefonicznej 4. Wybudowano ją z czerwonej cegły i wyświęcono w 1914 roku, inicjatorem jej wzniesienia był ks. prot. Antoni Rudlewski, ówczesny proboszcz parafii. Świątynia najczęściej służy jako kaplica cmentarna, również odbywają się w niej nabożeństwa za duszę zmarłych, a także Święta Liturgia w okresie wielkanocnym, , w dniu święta cerkwi 28 sierpnia, i 1 listopada."

Nie wdaje mi się, żeby kupowali ziemię pod budowę tej cerkwi na własnym cmentarzu prawosławnym.

I troszeczkę z historii prawosławia w tym regionie;
Od połowy XVII wieku wśród wyznawców prawosławia na terenie przedrozbiorowej Polski znaleźli się też greccy i serbscy kupcy. Uciekając przed jarzmem tureckim, przybyli oni m.in. do Piotrkowa, gdzie założyli parafię. W Łodzi pierwsi prawosławni ( zaledwie 3 osoby w 1857 roku) pojawili się w połowie XIX wieku. Dopiero w 1863 roku, podczas powstania styczniowego, tutaj przybyła większa grupa wyznawców - 37 Jekaterynburski Pułk Piechoty. Razem z żołnierzami do Łodzi przyjechał pierwszy prawosławny kapłan Jan Nikolski. Po stłumieniu zrywu narodowego nastąpiła integracja ziem polskich z Cesarstwem Rosyjskim i likwidacja autonomicznych urzędów Królestwa Polskiego. Zamiast nich pojawiły się zarządy cywilne podlegających bezpośrednio odpowiednim ministerstwom w Petersburgu. Rozpoczęła się tak zwana „depolonizacja” urzędów państwowych i zamiana urzędników wyznania rzymsko-katolickiego na ich prawosławnych odpowiedników. Zamiast policjantów- Polaków pojawili się stróże porządku z Cesarstwa; po roku 1869, gdy język rosyjski został językiem wykładowym, w Łodzi i okolicach pojawili się rosyjskojęzyczni nauczyciele.

W pierwszych latach pobytu w naszym mieście prawosławni korzystali z posługi kapelana wojskowego 37 Pułku lub udawali się do Piotrkowa Trybunalskiego, do cerkwi p.w. Wszystkich Świętych. W pierwszych dekadach po powstaniu styczniowym społeczność rosyjska w Łodzi była bardzo nieliczna: w roku 1872 w spisie stałych mieszkańców figuruje zaledwie 39 osób tego wyznania, w 1875 – 73, a w 1881 – 135. Mimo to rozpoczęły się zabiegi, by w naszym mieście wznieść świątynię prawosławną, gdyż wymagały tego względy prestiżowe: Łódź była szybko rozwijającym miastem i centrum przemysłu tekstylnego, w którym stacjonował garnizon wojskowe.

Sprawa budowy cerkwi posuwała się powoli, nieliczna i niezamożna społeczność prawosławna nie była w stanie sfinansować tego przedsięwzięcia. Sprawę przyśpieszył kolejny - nieudany - zamach na życie Aleksandra II, który miał miejsce 2 kwietnia 1879 roku. Cudowny ratunek monarchy postanowili uczcić wzniesieniem prawosławnej świątyni najznamienitsi obywatele miasta Łodzi, wśród których byli m. in. Karol Scheibler, Izrael Poznański, Juliusz Kunitzer. Komitet Budowy powołano już 6 kwietnia, architekt miejski Hilary Majewski zaprojektował budowlę, uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego odbyło sie 8 maja 1880 roku, świątynię p.w. św. Aleksandra Newskiego, uroczyście wyświęcono 29 maja 1884 roku. Prywatni sponsorzy, żaden z których nie był wyznania prawosławnego, pokryli 86, 3 % kosztów budowy. Pozłacane utensylia dla cerkwi sprezentował sam cesarz Aleksander III."

pl.wikipedia.org/wiki/37_Jekaterynburski_Pu%C5%82k_Piechoty

Ilość wyznawców prawosławia którą Pani podała dotyczy oczywiście mieszkańców cywilnych Łodzi bo sam pułk (sądzę, że większość to wyznawcy prawosławia) to gdzieś nie mniej niż 2000 dusz .