Rodzina Borowski - Polska i Brazylia.

Lata 1918-1925 to niesłychanie skomplikowany okres w dziejach Europy. A jeszcze bardziej w dziejach Polski. Ledwie co zakończyła się pierwsza Wojna Światowa, podobnie konflikt Polsko-Rosyjski z 1920, Zaczęła się ogromna migracja ludzi. Jedni szukali nowych miejsc inni uciekali przed represjami nowych gospodarzy. Tu nie było reguł.
Myślę, że Borowcy czując się Niemcami (a Ci przegrali Wojnę) wyjechali na Łotwę gdzie Niemcy, ewangelicy stanowili znaczną społeczność. Może był tam już ktoś z rodziny?. Pozostawanie na Wołyniu czy Podolu było niepewne by powiedzieć niebezpieczne. Wielu musiało uciekać.
Z tego co pan pisze widać, że rodzina często się przemieszczała, nie miała stałego miejsca zamieszkania. Pewnie nie mieli też problemu wyjechać na Łotwę, tak jak później do Brazylii. A może na Łotwie łatwiej było o paszport?
To tylko moje przypuszczenia, ale warte rozważenia.

pozdrawiam

Jacek Tomczyk

Moj dziadek nazywał się Otton Belter, jego ojciec to Karol Belter, który z żoną i młodszymi dziećmi wyjechał ok. 1890-92 do Brazylii. Otton mówił i po polsku i po niemiecku, być może byli dawniej jego dziadowie protestantami w Łabiszynie; ale listy z Brazylii przysyłane do Ottona do roku 1927 były pisane tylko po niemiecku, choć pewnie mówili po polsku - ojciec z synem. Otton mój dziadek biegle pisał po polsku/po rosyjsku i w tych językach kończył szkoły; Karol Belter wyjechał do Brazylii z okolic Płocka/Warszawy/Żyrardowa? Jeszcze nie znalazłam ich śladów w Brazylii.
Pozdrawiam

Piszę nie z tego powodu, bym natknął się na historię Borowskich, ale padła nazwa niezwykle ważna w dziejach migracji Zachód- Wdchód: Rożyszcze.Zanim zostało gmina miejską posiadało niezwykłą historię. Zwrócił mi na to uwagę najlepszy specjalista od migracji ludności z z Czech na Wołyń Zbigniew Tobjański. Najważniejszym impulsem była protekcjonistyczna polityka władz Królestwa Polskiego, na popieranie tego osadnictwa rząd Królestwa Polskiego łożył znaczne sumy. Ważnym czynnikiem była niechęć do służby wojskowej: Królestwo Polskie zapewniło zwolnienie od służby dla ojców rodzin i synów urodzonych na jego terenie. Największa fala emigrantów przybyła z Czech i Moraw ( ok. 35 tysięcy!) To była ludność mieszana czesko-niemiecka. Statystycznie najwięcej z Liberca, Trutnova, Rumburka, Georgswalde, Grottau, Ceskiej Kamienicy. Byli także poddani pryscy z Jeleniej Góry, Bielawy, Kowar i Dzierżoniowa (ta ostatnia nazwa PRL-owska). Z Kamienicy Czeskiej i Liberca przybyło ośmiu, pięciu z nich osiadło w Lodzi. To nie byli biedni tkacze ale bogaci przedsiębiorcy. Ewangelicy reformowani osiedli głównie w Zelowie i okolicach 9 mi. Kuców). Wielu Czechów miało nazwiska niemieckie, co genealogów dziwić nie powinno. Ale najciekawsza bla migracja na Wołyn. Chodzi oczywiście o wiek XIX a ni9e XX. Po 1864 osadnictwo organizowało biuro Wilkońskiego i Bardasza. Plenipotentem był Frantisek Pribyl. Tu szukałbym przodków Borowskich (jeśli to właściwy zapis nazwiska). To było ok. 15 tys. ludzi! Wszyscy przechodzili przez Czerniowce. Samych Czechów przybyło w II połowie XIX w. tu ponad 20 tys.
Gdy pogorszyła się sytuacja polityczna masowo wyjeżdżali. Głównie do Ameryki.