Po wojnie t. wśród Polaków starał się podtrzymać przede wszystkim M.Świerz, a dorywczo i in. taternicy przedwojenni: Chmielowski, Piotrowski, Klemensiewicz, Schielowie, Maślanka, Zaruski. Na najwyższym poziomie były takie nowe drogi, jak wsch. ścianą Mięguszowieckiego Szczytu (Jan Humpola i M. Świerz w 1921) i na Wyżnią Lodową Przełęcz przez Śnieżną Dolinę (Adam Ferens i M. Świerz w 1922