rosyjskie daty w aktach 33 i 57 rok 1880

Wcześniejsze dane o Barbarze z Szewczyków mam: Akt chrztu nr 78, 1854-11-30, par. Mykanów, akt ślubu nr 28, 1877-09-23, par. Mykanów, a "jedynym" problemem było zamieszanie z datami urodzin jej syna i jej zgonu. Sugerowane rozwiązania z datami wydają się rozsądne i takie mogę przyjąć (chyba, że przypadkiem znajdzie się inna wersja wpisów, niestety nie wiadomo o wersji łacińskiej z tego okresu).

Wielkie dzięki!

Pozdrawiam,

Ireneusz Niemczyk

Czyli zmarła Barbara Wochal w wieku 25 lat, a przedtem, w tym samym wieku (a nie w wieku lat 20), urodziła syna Franciszka.
Franciszek natomiast, urodzony w roku 1880, musiał mieć w 1918 roku lat 38, jeśli dożył tych czasów, więc już mu wydano po 1918-XI dokumenty polskie, do których datę urodzenia mógł podać prawdziwą, jeśli ją znał. Jeśli zaś ożeni sie wcześniejł, miał dzieci czy tez zmarł przed rokiem 1919 , to niewiele jego (ogólnie) akty metrykalne w tym temacie wyprostują, gdyż będzie w nich tylko jego wiek podany, daj Bóg z dokładnością do roku. Może przez przypadek zachował się jakiś inny rosyjski dokument osobisty Franciszka z jego dzienną datą urodzenia?

Co się tyczy fragmentu Pana zdania „niestety nie wiadomo o wersji łacińskiej z tego okresu).”, to chyba wykluczone, żeby takowa w ogóle istniała:

[awm, kopia z 2016.11.20, dokonałem tylko zmian w układzie i w interpunkcji tekstu:]

www.szukajwarchiwach.pl/21/1700/0/?q=XAR...=15&page=1#tabZespol
(archiwum państwowe w Kielcach)

Dzieje twórcy
Świeckie urzędy stanu cywilnego wprowadzono w roku 1808 Kodeksem Cywilnym Napoleona. Obowiązywały one wszystkich obywateli bez różnicy wyznania.
W 1810 r. obowiązek prowadzenia akt stanu cywilnego nałożono na duchownych - przełożonych parafii. Urzędników stanu cywilnego mianował Minister Sprawiedliwości, a następnie Komisja Spraw Wewnętrznych i Duchownych.
W 1825 roku postanowiono, że akta stanu cywilnego wyznań chrześcijańskich połączone będą z metrykami kościelnymi. Księgi stanu cywilnego prowadzono w dwóch rejestrach. Księga pozostająca w parafii składała się z 3 tomów, w których zapisywano osobno urodzenia, małżeństwa i zgony. Księgę taką prowadzono do wyczerpania zawartych w niej kart. Drugi egzemplarz stanowiła księga roczna – podzielona na 3 części – w pierwszej części zapisywano urodzenia, w drugiej części –małżeństwa, w trzeciej – zgony. Księgę tą po upływie roku przekazywano do archiwum hipotecznego.
Na obszarze byłego Królestwa Polskiego do 1868 roku zapisy w księgach stanu cywilnego prowadzone były w języku polskim, w latach 1868-1905 – jedynie w języku rosyjskim, a od 1905 do 1915 akty stanu cywilnego zapisywano w 2 językach - polskim i rosyjskim.

Ewentualne dalsze losy Franciszka Wochala będę dalej badać, co odłożyłem na później. Wcześniej chciałem zebrać jak najwięcej danych, z możliwie sięgając do najstarszych ksiąg - może naiwnie myśląc, że uda mi się połączyć wielu z nich. Najstarsze księgi (łacińskie) były zbyt lakoniczne, w niektórych widać przeskoki w kartach dostępnych na familysearch (albo w oryginale były już wyrwane lub fotograf przeskoczył z kartami - to już widywałem w innych parafialnych zdjęciach kart). Właśnie podczas wprowadzania danych owa niedogodność dat mi wyskoczyła.
Cytowany przez Pana zapis prawny dotyczył ksiąg cywilnych. Natomiast Kościół Katolicki to osobna instytucja, również w sensie formalnym, i wiem z historii Kościoła Katolickiego, czy na przykładzie innych parafii, że wersje łacińskie były prowadzone, co nawet jest dostępne na familysearch, przykładowo w parafii Mrzygłód - załączony link pokazuje kartę z roku 1860:
www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:33S7...364235501&cc=2115410 .
Z całą stanowczością nie można wykluczyć, że również parafia Mykanów prowadziła wersję łacińską, ale do dzisiejszych czasów nie jest ona deklarowana, jako dostępna. Różne dzieje terenów naszej Polski, zarówno polityczne, jak i wewnątrzkościelne przekształcenia, mogą nas jeszcze zadziwić, że gdzieś tkwią w archiwach instytucji lub (przypadkowo) osób prywatnych. Inne źródła podają, że odpisy ksiąg parafialnych trafiały do kurii biskupich - domyślam się, że łacińskie, gdyż łacina była językiem "urzędowym" w Kościele Katolickim. Przecież pomysł ksiąg to nie pochodzi od Napoleona, ale od Kościoła Katolickiego (po Soborze Trydenckim).
Niestety mój stan zdrowia nie pozwala mi na poruszanie się na dłuższych dystansach, żeby zaspokoić swoją ciekawość, np. w Częstochowie czy Krakowie w archiwach kościelnych. I raczej jeszcze jakiś czas potrwa moje "uziemienie". Zostaje tylko zaspokojenie ciekawości przez internet.

Jeszcze raz stokrotne dzięki z rosyjskim tłumaczeniem i pomocą w tej łamigłówce!

Pozdrawiam,

Ireneusz Niemczyk

To, co zacytowałem, dotyczyło ksiąg metrykalnych.

"Z całą stanowczością nie można wykluczyć, że również parafia Mykanów prowadziła wersję łacińską, ale do dzisiejszych czasów nie jest ona deklarowana, jako dostępna. "

Jeśli z ustawy oryginał księgi metrykalnej miał być prowadzony w języku rosyjskim, w określony sposób, a po zakończeniu roku sporządzano dla władz wtóropis księgi za rok ubiegły, również według określonych zasad i w języku rosyjskim [tu wypowiadam się w stosunku do lat po roku 1863 (praktycznie następowało to z opóźnieniem 1-2, a może i 3 nawet lat) do roku 1905], to wydawało mi się wątpliwym, żeby proboszczowi chciało się jeszcze sporządzać trzeci egzemplarz księgi i w dodatku po łacinie, myślałem. Dla kogo i w jakim celu? Owszem. widziałem księgi w języku rosyjskim, w których dla ułatwienia sobie życia na marginesie przy aktach (sporządzonych opisowo) zapisane były dodatkowo po polsku imię nazwisko i miejscowość wydarzenia osób, do których się te akty odnosiły.

Ale pokazuje Pan przecież przykład księgi metrykalnej urodzeń, małżeństw i zgonów z XIX wieku (1822-1870).sporządzonej w języku łacińskim. Pozszywana została później, nie wiem, czy zszyto w niej roczniki-oryginały, czy też wtóropisy. Wpisy w niej sa bardzo skromne, powiedziałbym suche, ponadto stabelowane. Podobne księgi, z wpisami też stabelowanymi podobnie, ale bogatszymi nieco (jednak w języku rosyjskim widziałem na Podlasiu, na terenach, które w roku 1807 przyłączone zostały do Imperium Rosyjskiego. W Królestwie Polskim natomiast te księgi, które widziałem, prowadzone były opisowo (bez tabel) i po rosyjsku. To, co widzę dzisiaj pod linkiem, taką formę księgi metryklnej i jej język (łaciński), w odniesieniu do Królestwa Polskiego widzę po raz pierwszy.

I pojawia się pytanie: czyli co, "rosyjskiej" księgi metrykalnej, jej pierwopisu i wtóropisu, w ogóle nie było w parafii Mrzygłodu nie było? I władze rosyjskie nie otrzymując dla siebie wtóropisu, sporządzonego "kak położeno", nie reagowały? Przez tyle lat??!

Chyba rzeczywiście pod linkiem znajduje się coś sporządzonego dodatkowo, na potrzeby wyłacznie kościoła (w szerokim znaczeniu tego słowa). Na jakie tylko potrzeby?

Dzięki Panu za tę informację.
awm

Może trochę czasu mi zająć sprawdzenie wśród historyków Kościoła Katolickiego (KK) czy znawców prawa kościelnego, jakie wówczas były przepisy kościelne.
W tej chwili mogę powiedzieć, że KK miał i nadal ma swoje wewnętrzne przepisy. Pomimo prób ingerencji różnych polityków w różnych dziejach historii w sprawy KK to KK ma swoją autonomię. Jeszcze do niedawna - w minionej epoce - na duchownych katolickich mówiono "funkcjonariusze obcego państwa" i poniektórzy jeszcze z tym tekstem wracają.
Jeśli były przepisy kościelne to jakiemuś plebanowi mogło się nie chcieć, ale posłuszeństwo było górą nad "niechciejstwem" - posłuszeństwo ślubują biskupowi!

Pozdrawiam,

Ireneusz Niemczyk

Jeśli Kościół dodatkowo robił coś dla siebie, a nie kolidowało to z obowiązującym prawdodawstwem, to zapewne nikt się w to nie wtrącał. Zreszta, nie o wszystkim "postronni" musieli wiedzieć, mozna przypuszczać, tym bardziej, jeśli z tego nie strzelano. Cele mogły być różne i w czasie dalekosiężne. Mogła też to być tylko zapasowa ewidencja i statystyka, prowadzona poza księgami metrykalnymi. (?!).
Jeśli dotrze Pan do jakichkolwiek informacji, które pozwoliłyby coś więcej wiedzieć i rozumieć w poruszanym temacie, chętnie się z nimi zapoznam, jeśli będzie Pan tak uprzejmy.
Życzę Panu sukcesów w Pana poszukiwaniach.
awm