Lustracja Grodziec

A ja potwierdzam ( nie wchodząc w jałowe spory o zmiany przynależności administracyjnych), że w inwentarzu dóbr po Michale Bontanim spisanym przez notariusza Główczewskiego są młyny(nie wpominającnp. o garderobie, , drewnianej kolebce wycenionej na 4 grosze , portretach króla Poniatowskiego i króla pruskiego! etc.)- w Ożarowicach młyn okupny , w ktorym mieszkał Józef Janota, młyn Fayer (Szymona Fayera) , młyn Oporowski okupny Piotra Lubasa, a w Grodźcu młyn Drozd - w którym miał własne budynki Walenty Drozd.
W czasie sprzedazy na licytacji dóbr Adam Kordzikowski kupił sobie sztukę płótna, kawałek sitka niejaka Szotarska ze Strzyżowic, moździeż do tłuczenia soli ks.Ziemlański z Siewierza.
Genealogię uprawiać można na różne sposoby.

A więc są młyny,w takim razie zainteresowanym nie pozostaje nic innego jak przeczytać zachowane dokumenty.Wychodząc trochę poza ramy wątku zaciekawił mnie inwentarz ruchomy np.portrety Stanisława Augusta i króla pruskiego.Nie budzi wątpliwości,że Michał Bontani by "fanem" naszego króla.Musiał starać się o potwierdzenie nobilitacji siewierskiej i wiemy że była to nobilitacja sekretna.Z drugiej strony wieszanie portretów w ówczesnych domach nie było niczym nadzwyczajnym.Ale króla pruskiego,zastanawiam się czy była to powszechna praktyka.Idąc dalej wiemy,że wnuk Michała,dziedzic Grodźca Józef stał się obywatelem Hamburga i tam zmarł.Jego syn dał początek linii niemieckiej von Bontani.

Dziękuję za informacje dotyczące młyna. Walenty Drozd właściwie nazywał się Drożdż, co potwierdza akt urodzenia jego syna, ale ze względu na duży rozmiar pliku nie mogę go załączyć. Tym samym młyn też winien być Drożdż. Widocznie piszący albo dyktujący niewyraźnie mówili lub niedbale pisali. Ale tak to było.

Panie Pawle!
Pisząc z pamięci użyłem określenia 'testament'. A chodziło o inwentarz, który sporządzony został w 15 stycznia 1816 r. zapewne na życzenie spadkobierców. (Sygn.Not.Główczewski 12 (lata 1808-1816) [Ignacy Główczewski urzędował w Żarkach].
Archiwum Państwowe w Częstochowie, nr 60 str.293i in.)
Większośc "aktorów" jest Panu dobrze znana: synowie zmarłego Felicjan i Paweł, (nieśmiertelny!) Adam Kordzikowski z Ząbkowic jako opiekun swej żony (a jakże) i nieletnich Bontanich po leonie, Marcin Lochman z Mzurowa jako opiekun małoletnich dzieci po zmarłej Korduli z Zakrzewskich Lochmanowej (wnuczka Michała Bontaniego), pełnomocnik sukcesorów z linii żeńskiej Józef Siekierski (Tekli z Zakrzewskich Siekierskiej i Juliana Jaworskiego dzieci Antoniego Grabowskiego, Wincenty Sendzimir, opiekun małoletnich dzieci po zmarłym Wincentym i Mariannie z Jaworskich Dembińskich.
Majątkiem po zmarłym Michale zarządzał Paweł Bontani.
najciekawszy jest spis dokumentów, na temat których juz korespondowaliśmy. teraz dorzucę asekurację dla Józefa Siekierskiego z 18 VIII 1814 r. na odebranie skryptu na sume 3 tys.złp przez Jana Cieciszowskiego i Drake opiekunow maloletnich Heppenow dn 3 VIII 1807 na rzecz Michala Bontaniego, asekuracja Korduli z Zakrzewskich Lochmanowej z 21 I 1812 na odebranie sumy 6 tys. przez graffa Miroszowskiego na rzecz Michala Bontaniego , pięć egzemplarzy wykazu funduszów masy Protta Potockiego [głosna sprawa upadku 6 banków]
intercyza ślubu z 8 VI 1771 [ ślub z Wincentym Jaworskim] i in.
Ciekawe jest wyjaśnienie syna : "ojciec schował pieniądze pod kredensem i nad postumentem zegara ściennego. Nad kredensem pieczętowali, nad postumentem nie znaleźli ani nie słyszeli,żeby kto znaleźć miał".
Wątków do dyskusji o Bontanich jak widac nie braknie.
Pozdrawiam.
PS
Trzeci portret był portretem Małachowskiego, domyślam się ,że marszałka sejmu.
\\

anków]
Byl jeszcze trzeci portret - Małachowskiego. Sądzę, że chodzi marszałka Sejmu Wielkiego , Stanisława.
O linii niemieckiej nie wiedziałem.To ciekawe.
Jak widać wątków do dyskusji o Bontanich nie braknie.

Nawiązując do wątku dotyczącego młynów, Pan Andrzej wspomina że, w inwentarzu dóbr po Michale Bontanim spisanym przez notariusza Główczewskiego jest m.in. w Grodźcu młyn Drozd - w którym miał własne budynki Walenty Drozd. Uważam, że „Drozd” to przekłamanie, czy to z winy źle słyszącego rejenta piszącego tenże akt, czy też niewyraźnie mówiącego, który dyktował do aktu. Świadczy o tym pochodzący z 1808 roku akt urodzenia syna wspomnianego Walentego Drożdż. Ale to chyba nie jedyny taki przypadek.