Co najmniej od 1789 r. Łęg i Kijów wchodziły w skład dóbr Kruszyna:
Kruszyna do której należą wsie Bogusławice, Łęg, Kijów, połowa wsi Jacków Baby, pustkowia: Klekot, Adamów i Rusinów, wsie: Osiny, Sadzawki, Cegielnia.
Czy tak było i przed 1789 r. tego nie wiem i nie znam również historii tych miejscowości przed tą datą. Tak więc właścicielami Kijowa i Łęgu były te same osoby co i całych dóbr Kruszyna.
Na mocy ukazu uwłaszczeniowego z 19.02/2.03.1864 r. włościanie we wsi Kijów otrzymali na własność 449 mórg i 277 prętów. W tabeli likwidacyjnej wsi Kijów zapisano: 1.Zatoń Ignacy 25 mórg i 251 prętów, 2.Zasępa Kazimierz 24 m. 223 pr., 3.Zasępa Andrzej 32 m. 267 pr., 4.Wilk Jacenty 31 m. 137 pr., 5.Pędziok Aleksy 18 m. 291 pr., 6.Woszczyński Jan 18 m. 23 pr., 7.Pądel Józef 18 m. 39 pr., 8.Zasępa Maciej 22 m. 292 pr., 9.Krol Walenty 27 m. 165 pr., 10.Kołaczkowski Michał 18 m. 164 pr., 11.Woszczyk Michał 12 m. 290 pr., 12.Następcy Mateusza Pędzioka 19 m. 124 pr., 13.Gawron Piotr 13 m. 149 pr., 14.Florczyk Wojciech 15 m. 17 pr., 15.Koczorowski Wincenty 13 m. 262 pr., 16.Poroszewski Paweł 10 m. 271 pr., 17.Poroszewski Michał 5 m. 149 pr., 18.Polewski Piotr 2 m. 6 pr., 19.Klekowski Józef 2 m. 40 pr., 20.Chądzyński Wincenty 1 m. 290 pr., 21.Zasępa Filip 15 m. 133 pr., 22.Chądzyński Wawrzyniec 26 m. 167 pr., 23.Wspólne pastwisko o nazwie "Zarośla" 4 m. 117 pr., 24.Wspólne pastwisko o nazwie "Nad rzeką" 14 m. 219 pr., 25.Nieużytki 52 morgi i 191 prętów.
W Kijowie znajdował się młyn wodny na gruncie należącym do dóbr Kruszyna. Osada młynarska posiadała powierzchnię około 16 ha. Osadę tę dzierżawił od 1910 r. Stanisław Tasarz. Po jego śmierci w lutym 1939 r. osadę przejęli jego synowie Władysław i Zygmunt Tasarz na co 22.03.1939 r. wyraził zgodę Stefan Lubomirski. Dzierżawa miała wygasnąć z dniem 22.12.1941 r. Ze względu na wojnę dzierżawa trwała do 1945 r. i osadę otrzymał Władysław Tasarz z mocy ustawy o reformie rolnej, ale już tylko około 5.5 ha ponieważ pozostałą ziemię z osady tj. około 11.5 ha przejęły Lasy Państwowe. Młyn obecnie nie istnieje.
Na mocy ukazu uwłaszczeniowego z 19.02/2.03.1864 r. włościanie we wsi Łęg otrzymali na własność 797 mórg i 176 prętów. W tabeli likwidacyjnej wsi Łęg zapisano: 1.Kopera Idzi 11 mórg i 262 pręty, 2.Mizera Franciszek 16 m. 78 pr., 3.Bryl Piotr 12 m. 95 pr., 4.Rak Marcin 11 m. 153 pr., 5.Trejtowicz Wojciech 10 m. 286 pr., 6.Serwa Ludwik 15 m. 91 pr., 7.Koczorowski Walenty 10 m. 33. pr., 8.Serwa Józef 13 m. 6 pr., 9.Kołaczkowski Aleksy 14 m. 145 pr., 10.Klekot Stanisław 15 m. 8 pr., 11. Stafan Wilk Stanisław 31 m. 198 pr., 12.Stafan Wilk Michał 26 m. 149 pr., 13.Bernard Jakub 29 m. 291 pr., 14.Florczyk Nowak Katarzyna 26 m. 49 pr., 15.Strycharczyk Andrzej 15 m. 143 pr., 16.Nawrot Barbara 14 m. 238 pr., 17.Baryś Michał 18 m. 121 pr., 18.Kołodziński Antoni 14 m. 276 pr., 19.Bernard Wawrzyniec 32 m. 266 pr., 20.Kubica Leonard 24 m. 149 pr., 21.Stafan Wilk Franciszek 26 m. 8 pr., 22.Portas Kazimierz 22 m. 207 pr., 23.Zasępa Józef 18 m. 290 pr., 24.Matecki Maciej 18 m. 193 pr., 25.Stafan Wilk Walenty 30 m. 251 pr., 26.Florczyk Maciej 25 m. 206 pr., 27.Byk Jan 19 m. 296 pr., 28.Klekowski Walenty 16 m. 208 pr., 29.Klekot Józef 10 m. 222 pr., 30.Wilk Marcin 10 m. 3 pr., 31.Wrzalik Antoni 14 m. 8 pr., 32.Pychowicz Wawrzyniec 28 m. 56 pr., 33.Pychowicz Antoni 20 m. 242 pr., 34.Pychowicz Zuzanna 25 m. 257 pr., 35.Wspólne pastwisko 111 m. 202 pr., 36.Nieużytki 30 mórg i 260 prętów.
W Łęgu znajdował się również młyn wodny na gruncie należącym do dóbr Kruszyna. Józef Kazimierz syn Leona i Jadwiga Leokadia córka Aleksandra Wieczorkiewicza małżeństwo Cieleccy nabyli młyn aktami z dni 16.12.1919 r. i 1.03.1920 r. od Józefa Tomali i Władysława Krzywdy za 35.000 rubli. 11.01.1934 r. małżeństwo Cieleccy sprzedali młyn Bolesławowi Maciejewskiemu zamieszkałemu w Karczewicach za 8000 zł. Młyn znajdował się na działce o powierzchni 16 ha, którą w całości użytkował każdorazowy dzierżawca młyna. 25.05.1939 r. Stefan Lubomirski przyrzekł sprzedać tę działkę wraz z młynem Bolesławowi Maciejewskiemu za 8000 zł, które to pieniądze otrzymał przy akcie przyrzeczenia od B. Maciejewskiego. Niestety wybuch wojny uniemożliwił sporządzenie formalnego aktu kupna sprzedaży i dopiero B. Maciejewski ziemię tę otrzymał w ramach reformy rolnej w 1945 r. Młyn obecnie nie istnieje, grunty nadal w posiadaniu tej samej rodziny.